Η κεκαρμένη αριζόνα

Οι «Κεκαρμένοι» των στρατοπέδων του Ν. Κάσδαγλη/ κι η κεκαρμένη αριζόνα της Μ. Περδικάρη/ αυτοί κι αυτή με συνεκίνησαν.../ Την έχω δεμένη στα κάγκελα του μπαλκονιού/ χρόνια τώρα μη την πάρει ο αέρας. / Χτες την κλαδεψοκουρέψαμε / την ξαλαφρώσαμε ήγουν, καθοριστικά. / Εμεινε μόνον η περιφέρεια της κορυφής της / Για να συνομιλούμε στο μπαλκόνι / κι από το δυτικό παράθυρο όποτε./ Την κοιτώ και δεν ανασαίνω / ή μάλλον συνανασαίνω/ την αγωνία της καθώς προσπαθεί / να μη γίνει του βοριά βορά.../