Αναμνήσεις της 19ης Δεκεμβρίου 2019 λίγο πριν τον επίσημο κόβιτ

«...Μελαγχόλησα περιμένοντας δύο ώρες/ στο καφενείο στο Πλατύ το τραίνο της Φλώρινας...»/ έγραφε το 1936 ο Σεφέρης στην αδελφή του Ιωάννα./ Την έζησα αυτή τη σκηνή στον ίδιο σταθμό το 200τόσο/ περιμένοντας το τραίνο απ’ την Αθήνα./ Ο οινοβαρής νεκροθάπτης αφηγούνταν στον εαυτό του/ ιστορίες του εγχώματου επαγγέλματος/ και της υπηρεσίας στις τακτοποιήσεις των πρώην ζώντων/ Ανόρεχτα χιόνιζε ο καιρός το χιόνι του/ Μπαινόβγαιναν Ρομά και κάτι σαν φαντάροι/ αγόραζαν γαριδάκια, καφέδες, τσιγάρα/ Πηγαινοέρχονταν οι Προαστικοί/ Λάρισας, Εδέσσης. Κατερίνης νωχελικά./ Προφανώς και μελαγχολούσα ώσπου εφάνεις/ σημαία ολόρθη σε μεσίστιο πλήθος.../