Mετά τη λήξη

Την επαύριον της λήξης/ Του 7ου Συμποσίου λογοτεχνίας/ Στην Κοζάνη που μας βύθισε / στη χαύνωση της επιτυχίας/ Και στη μελαγχολια του νικητή / στο ήμερο καφενείο Καστέλο/ άνοιξα εν πλήρει κατανυξει/ Τα «ποιήματα της παλιάς ζωής»/ Του Francisko Brines:/ “Ωραία που ήταν η ζωή/ Όταν το σώμα ήταν νέο κι ο πόθος/ η πρωταρχική συνήθεια κάθε ώρας»/