Ποίημα διαρκούς ισχύος

Της Μακεδονίας της ξακουστής ποιητές και κριτικοί,/ ποιήτριες αντλημένες από της ποίησης το άπατο δοχείο/ ζήλωσαν δόξαν, έστω επιχώριον μα τόσον εκκωφαντική/ τράβηξαν ήγουν πρώτον αριθμόν ή την έκαναν λαχείο;/ Από καρέγλα σε πάνελ αλλόφρονες και αλαφιασμένοι/ εισηγητές ποικίλοι της εκθέσεως βιβλίων Θεσσαλονίκης/ να προκάνουν το εφήμερον που δεν τους πολυπεριμένει/ κι ύστερα ν’ αφεθούνε αραχτοί στη καφε-λεωφόρο Νίκης / Εφ’ όλης της ύλης με γρηγοράδα αλλά και με κομψότητα/ Τοποθετούνται επαρκώς αναλύοντας τας περιστάσεις/ Διυλίζοντας την ποίησιν στίβουν και την ποιητικότητα./ - Λόξα μου ανίκητη που μόνον ηττημένος θα την φτάσεις.../