Ηλίας Βουτιερίδης

Τον γνώριζα ως ιστορικό, ελάσσων, της νεοελληνικής λογοτεχνίας, την ιστορία του δεν τη είδα ποτέ διότι ή θα την αγόραζα ή θα την έκλεβα, έτσι για τη ιστορία δηλαδή και για την ολοκλήρωση της σειράς των ιστοριών της νεοελληνικής λογοτεχνίας που περιμάζευα παιδιόθεν. Σε κατάστημα με ράκη όλων των ειδών βρήκα ένα σμικρό βιβλίο της μιας παλάμης, γδυμνό εντελώς εξωφύλλων με τίτλο ΗΛΙΑΣ Π. ΒΟΥΤΙΕΡΙΔΗΣ ΕΛΕΓΕΙΑΚΑ (1900-1821), εκδ. 1924. Σταματούσε στη σελίδα 112. Σήμερα Γ’ των Χαιρετισμών κι Αλεξίου Ανθρώπου του θεού, αισθαντική μέρα, καθώς σιγολιώνει το πρωινό μαρτιάτικο χιόνι, μαλακό, ωραίο, άκρυο κι άγλιστρο έμπλεος μελαγχολυρικής διαθέσεως αντιγράφω το ποίημα ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΝΕΡΩΤΕΥΤΟΥ που αποτελείται από 8 τετράστιχες στροφές: Τη ζήση η νιότη μου στολίζει/ Κι όλα σαν όνειρο με φτάνουν/ Μέσα μου ελπίδα λουλουδίζει/ όμως γιατί την ομορφιά πια χάνουν;/ Γεμάτος της ζωής μου ο δρόμος/ Μα σφίγγει την καρδιά μου ο πόνος/ Είναι η ζωή δική μου· κι όμως/ όπου σταθώ κι όπου βρεθώ είμαι μόνος./ ........