Αυλαία...

Σ αυτό το θέατρο πρωτομίλησα με γεμάτες τις κερκίδες/ Τωρα στο ίδιο αλλ άδειο περιφέρομαι σκιά του άλλοτε χρόνου/ Δεν υπήρξα διαττων ούτε καν κονις απ τις περσειδες/ Μια ανάμνηση που θρυμματίζεται στα σαγόνια του Κρονου/