Ευτυχία: δηλαδή;

Ξεφύλλιζα μια περιοδική φιλολογική έκδοση της εφημερίδος «Νέος Κόσμος», Αθήνα Απρίλιος, 1934, με τον αυτό τίτλο και αντέγραψα από το επτάστροφο ποίημα του Κ. Παλαμά «Η Ευτυχία» (έτσι χάριν ευφημισμού ή μη και αστεϊσμού;) δύο στροφές: Καθόμαστε σαν πάντα οι δύο/ βράδυ στο σπίτι αντικρυνά της/ γυρμένος ήμουν στα βιβλίο/ κ’ ήταν σκυμμένη στη δουλειά της/ Και το βιβλίο αυτό ήταν στίχοι,/ ψυχή από λάμψι και αρμονία/ έτσι εκεί τ’ άνοιξα στην τύχη/ Και να τι διάβασα:/ «Ευτυχία»/