Μελτέμια ξηράς

Φυσήξαν πάλι τα μελτέμια/ σήκωσαν φουστάνια γυναικών/ φάνηκαν ταξείδια/ προς θάλασσες γεμάτες αλάτι/ βουνά με χλόη αθέριστη/ σπηλιές θησαυρών./ Χωμένος στη θερινή χλαίνη/ παρατηρώ το πηγαινέλα του αέρα/ στην κορυφή των πεύκων/ και στις διπλώσεις του απείρου/ διαδρομές, αλίμονον, ονείρου