Οδός Αετοράχης

Εις την οδόν Αετοράχης/ που περιβάλει ως δυτικόν ζωνάρι την πόλη/ τόπος της Σκ’ρκας ήγουν σλαβιστί βραχώδης / ναϋδριον εορτάζει αγίας Αννης εντελώς./ Στον πρόναό του μια ζεστή αγκαλιά/ χιλιάδες κεριά ανάψαμε/ κατά καιρούς και χρόνους/ άλλοτε πιάσαν κι άλλοτε ατελεσφόρως./ Τα πεύκα, οι βράχοι, η κλίμαξ/ που με γνωρίζουν έκπαλαι σήμερα/ μου έδειξαν τα βήματα μας/ που ακόμα υπάρχουν/ μεταξύ των λόφων Αγίας Αννης/ και προφήτου Ηλία / ως σημειώματα επιστροφής/