Κάθε χρόνο...

Κάθε χρόνο κοιτώ αυτή τη φωτογραφία/ καθώς απομακρύνεται στην οθόνη της ανάμνησης/ Παρασκευή 16 Νοε. Ματθαίου Ευαγγελιστή 1973/ Η φοιτητική Λέσχη Θεσσαλονίκης είχε όσπρια/ ήταν δε και μια λεπτή βροχή που μας νότιζε./ Το μεγάλο πανό έγραφε: ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ/ λες κι αυτό ήταν το ζητούμενο της μέρας./ Γλιστρήσαμε στις λάσπες της κατηφόρας/ και χωθήκαμε στη μισάνοιχτη αγκαλιά/ μιας ακόμα χαμένης η άνοιξης/ - Τι ψάχνεις εδώ μέσα είπε ο Γιάννης; / Ο, τι όταν πάω στο ναό τη Μ. Εβδομάδα / μέσα από σπαρακτικές ακολουθίες Ανάσταση./ Πρωί, λίαν, πήραμε το δρόμο της Αγίας Φωτεινής/ ηττημένοι, αλλ’ ευθυτενείς όχι σκυμμένοι./ ΥΓ. Η Πολυτεχνική Θες/νίκης ζει μέσα μου / και πουθενά αλλού· «Είν’ πιο ζεστά εκεί»