Μέσα στους τόσους αδόκητους θανάτους/
που μας σφυροκοπάνε τα δελτία/
στα εντελώς απάνω απάνω πέρασε η είδηση/
«Θάνατος ποιητή στην επαρχία...»/
Συμβάν ασυνήθιστο σιωπηλό τραγικό/
Αρχαιογνώστης δεινός κι άριστος στίχο – ποιητής/
(πολλάκις με εστιχοποίησεν)/
Επιβλητικός ως αρχαίος θεός που προσκυνούσε/
καθημερινά αλλάζαμε τις καλημέρες μας /
στη Χ. Μούκα (1-3) που γειτόνευαν οι απελπισίες μας/
Η ποίηση κοινός παρονομαστής/
Κι αυτός μονος στον ενικό τέχνης θαυμαστής/
«Βασίλειος Βατάλης ποιητής λαού»/
θα γράφει παρά πόδας στην προτομή του/
Και στη μνήμης μας η «Ομήρου Ελιμειάς του»/
Φάσγανον λεπίδι ο θόρυβος της ερημιάς του.
(σκίτσο Κ. Ντιος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου