Ηρωες σε πλαγιές

 Παρακολουθώ δηλ. διαβάζω με θυμηδία πλέον, τα διαλαμβανόμενα για τους ανδριάντες, τις προτομές, τις φαιδρές προτάσεις για αλλαγές οδών, τις ιστορικές θεωρήσεις κι αναθεωρήσεις επί των γονάτων, των μικροϊστορικών στοιχείων μύθων, λίθων και πλίνθων ατάκτως ειρημένων και δημοσιοποιημένων. Γιατί τελικά τ’ αγάλματα είμαστε εμείς, όπως σημειώνει ο Γ. Σ, σε άλλα προπορευόμεθα ως αναξιοπαθές κοπάδι που το οδηγούν ποικίλοι βοσκοί η ποιμένες ή επόμεθα φτωχοί ιδεολογικοί, κομματικοί συγγενείς.

Στον καιρό μας στην πόλη πλην του εν μετακινήσει ήρωος μητροπολίτου, υπάρχουν κι άλλοι ήρωες ήσσονος δημόσιας σημασίας κι εικόνος που περιμένουν δικαίωση. Στο τέλος της οδού Παύλου Μελά αρχή οδού Μοναστηρίου, σε μια μικρή ιδιόκτητη πλαγιά υπάρχει μια μνημειακή σύνθεση και κάθε που ανεβαίνω ή κατεβαίνω τους δρόμους αυτούς, κάμνω στροφή της κεφαλής δεξιά ή αριστερά, να δω μια πέτρα στεφανωμένη με στεφάνι «καμωμένα από λίγα χορτάρια» ποιάς άραγε γης; Επίσης μια μαρμάρινη αφιερωματική πλάκα με τα στοιχεία «ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΡΓΚΑΝΑΣ ΑΠΕΒ. 20 -9 - 1932 ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912» και μια πακτωμένη στη γη φωτ. του καπετάνιου με στολή κλέφτη του 1821 ή Μακεδονομάχου.
Ποιός είναι αυτός ο άγνωστος μου ήρως της πόλεως που στη μοναξιά της πλαγιάς μετά βράχου, δίπλα από τη στάση των αστικών λεωφορείων, μας θωρεί ακίνητος και μας θυμίζει πως «κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ κάτι μυστικό και παράξενο...» για τη μικρή ιστορία της πόλεως που αγνοούμε. Πουθενά δε διάβασα γι αυτόν κάτι. Γνωρίζει κανείς περί τινος πρόκειται; Μήπως οι μικροεργολάβοι κι εμπειροτέχνες της μικροϊστορίας μας που μπήκαν τελευταία με τόση φόρα στα χωράφια της, μπορούν να μας διαφωτίσουν ποσώς.