μαζεύω ευχές έπως οι άνθρωποι της υπαίθρου μαζεύουν ξύλα για το χειμώνα

Κοιτά το τότε σπίτι που γεννήθηκε δεν το πατάνε ξένοι
αυτοί που τον ξεπρόβαλαν στης γης τα τόσα χρώματα
είναι εκεί - Δοξα Τον- αναμετάξυ τους εντελώς δεμένοι
τ' αυλάκι της ζωης τους κυλάει σ' ευλογημένα χώματα