Ταξί(ει)δι με τον Αύγουστο...

Αφού έριξα τον περσινό αγιασμό στη γέρικη Σεφλέρα του γραφείου, πρωί πήρα τον νέο αγιασμό του έτους· σε μικρό μεταλλικό οιονεί παγούρι παρόμοιο με κείνο που ο Κλιντ Ησγουντ στα γουέστερν του, έπινε το ουίσκι του.
- Το καλοκαίρι τέλειωσε… ήρθε ο Αυγουτος.

Ως γνωστόν: «Απ’ όλες τις πράξεις το ανθρώπου οι μόνες ίσως χρήσιμες και οι μόνες σκόπιμες είναι: η ποίηση και το ταξίδι» (δε θυμάμαι ποιός το είπε).

Το ταξίδι γενικώς με γιώτα (ι) το κάνεις μάλλον μόνος
Το ταξείδι της ζωής με έψιλον γιώτα (ει) εσύ κι ο χρόνος

«Ουρανός και γη είναι πανδοχείο για όλα τα δημιουργήματα, φως και σκιά είναι ταξιδευτές για εκατοντάδες γενιές. Κι αυτή η ζωή που κυλά είναι σαν όνειρο (Λι Πο 701-762 Κινέζος ποιητής

«Ζωή
είναι το ταξίδι
το ταξίδι
είναι σπίτι» (ΜATSOYA Basho Ιάπων ποιητής (1644-1694)