Μεθεόρτιον...

Με την μελαγχολία του Δούκα του Ουέλλινγκτον
νικητή του Ναπολέοντα στο Βατερλό
(τηρουμένων των αναλογιών εννοείται),
συνυπάρχω, μετά τη νικηφόρα διεξαγωγή
της μάχης του 3ου Συμποσίου λογοτεχνίας
της πόλεως Κοζάνης κατά πάσης Ελλάδος.
Τώρα τι θα έχουμε για να νικήσουμε;
Τις τύψεις για τις αμαρτίες που δεν κάναμε
τις θλίψεις δια το πεπερασμένον μας
τις ενδιατρίψεις με τις άγονες σκέψεις
τις προστρίψεις με διαφεύγοντα σώματα...
Λοιπόν, προσγειωνόμεθα και
στα βιαστικά το νέο τεύχος της «Π» ετοιμάζουμε
Αργήσαμε κιόλας κι έρχεται χειμώνας
Οτι η ιστορία δεν θα μας περιμένει και πολύ
για να μας εγγράψει στο τίποτα των δεφτεριών της!
- Αλληλούια...

Από το 3ημερον 3ον Συμπόσιον λογοτεχνίας της Κοζάνης

«Οικογενειακή συγκέντρωση»

«…είχαμε σκάνδαλα λογίς λογίς
είχαμε φόρους που μας βασανίζαν…»
Τ.Σ. Ελιοτ

Νοεμβρίου 23, μνήμη αγίου Αμφιλοχίου επισκόπου Ικονίου
της αγίας και μεγάλης BLACK (η μήπως βλάκ)- FRIDAY
Συμπόσιον λογοτεχνίας της Παρέμβασης εξεκίνα
στη νέα Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κοζάνης.
Τιμονιέρης η Δήμητρα Καραγιάννη
η οποία Σάββατο 24 Νοε. και ώρα 13.45
ομιλεί με θέμα: «Η Βιβλιοθήκη και η πόλη»
Την αυτή ημέρα και ώραν 18.00
η Αναστασία Βατάλη διεξέρχεται την
«Αλληλογραφία Αλμπέρτ Καμύ- Μαρία Καζαρές.
Αρωμα συνομιλίας»
Κυριακή 25 αγίας Αικατερίνης της Πανσόφου
ημιπολιούχου της πόλεως και μητροπόλεως Κοζάνης
ο τρίτος Β.Π.Κ. (εγώ δηλαδή για να καταλαβαινόμαστε)
εκ της Λευκοπηγής ορμωμένος
και εκ της οδού της πόλεως Μιχ. Περδικάρη 20, κατερχόμενος
ώρα 11.45 θα κάνει γνωστό πως:
«Μ’ αυτά τα συντρίμμια στύλωσα τα ερείπια μου ( T.S.E.)

-Αλλά μη και η «Παρέμβαση»
μια τέτοια οικογενειακή υπόθεση
δεν είναι πλέον…

Το 3ον τριήμερον κ.λπ.

Την Παρασκευή 23/ 11ου ανοίγει τις εργασίες του το 3ημερον 3ον Συμπόσιον Λογοτεχνίας της Κοζάνης το οποίο διοργανώνει το λογοτεχνικό περιοδικό «Παρέμβαση» σε συνεργασία με το Δήμο Κοζάνης και την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Συμμετέχουν και άλλοι φορείς των γραμμάτων και του πολιτισμού της πόλεως και της χώρας η Εταιρεία

Προθεσεις, υποθέσεις παραθέσεις

Ανήμερα της 17ης/ 11ου 2018 αντί 3 ευρώ αγόρασα την εφημερίδα ΑΥΓΗ. Την έχω κόψει εδώ και καιρό από τότε που συνειδοτοποίησα πως είμαστε σε διαφορετικούς πολιτικούς πολιτισμούς. Εγώ παρέμεινα σ’ εκείνη την εποχή της που κοντά 40 χρόνια εξέπεμπε την εκδοχή της πολιτισμένης αριστεράς. Φτωχική εφημερίδα την οποία λίγες χιλιάδες (δε λέω

Ψωμί κ.λπ

Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" (ψουμί πιδία ηλευτερία στο επιχώριον ιδίωμα) εφώναζον οι φοιτητές του 1973, λίγο πριν και λίγο μετά, στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο εγκλωβισμένοι και στην Πολυτεχνική Θεσσαλονίκης μαζεμένοι και στις δύο περιπτώσεις Ελεύθεροι Πολιορκημένοι. Ομως ψωμί σίγουρα είχαν, στη Θ. λ χ. τρώγαμε στη Λέσχη· στην Παιδεία η δικτατορία παρείχε σε όλους αφειδώς διευκολύνσεις και παραχωρήσεις (μεταφορά μεταφερομένων μαθημάτων) ίνα μη ξεσηκώνονται, εκτός κι αν εννοούσαν (που δεν το εννοούσαν) άλλης ποιότητας σπουδές. Οσο για την Ελευθερία απ’ αυτήν δεν είχαν αλλά τότε έμαθαν τουλάχιστον τι σημαίνει η στέρησή της για να μπορούν να τη συγκρίνουν τώρα με τη σημερινή κατάσταση (όχι κατάκτηση) της γελοίας ελευθερίας που συνεχώς τους τάζουν.

Στιγμές και χρόνος

Νοέμβριος, στο ίδιο στιγμές και χρόνος συμποσούνται
Συμπόσιο λογοτεχνίας κάνουμε, αλλά ποιός αυτά πιστεύει
Οι «Η’ Μέρες» του Γ. Σεφέρη οσονούπω αφικνούνται
αλλά και «Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει»...

Οιονεί δελτίον τύπου

Κάπως πιο αναλυτικά για τα «ΕΝΩΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ» σε ένα οιονεί δελτίον τύπου
Κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Γαβριηλίδης το 20ο (;) στη σειρά βιβλίο του Β. Π. Καραγιάννη με τον τίτλο «Ενωμένα Μυστικά» ήγουν 16 – τα μάτια σας τέσσερα- συνεφαπτόμενες διηγήσεις.

"Αυτοί εδώ έχουν μεταξύ τους κάποια Ενωμένα Μυστικά" (Μάριος Γαύρος του Δημητρίου και της Δήμητρας Καραγιάννη)

Σχεδόν το είχα λησμονήσει άνοιξη λογάριαζα φθινόπωρο αφίχθησαν
Τα ‘Ενωμένα μυστικά» και σαν δύο φίδια αλαργινά μου ετυλίχθησαν
Κώστα Ρζκ, Χριστίνα Κρντν, μικρέ μου Μάριε, α, τα γλυκά μου ονόματα!
- Σας ευχαριστώ που δώσατε στα μυστικά μου ύπαρξη και σώματα

Τα ΜΑΤ παντός καιρού

16 προς 17 Νοεμβρίου 1973. Πολυτεχνική Θεσσαλονίκης. Γύρω από τη σχολή στρατιώτες, ΕΣΑ, αστυνομία τα ΜΑΤ της εποχής που «μάζεψαν τους αλήτες απ’ το πάρκο». Δεν είχαν καλό σκοπό. Δεν έφυγα. Ξημερώνοντας το πρωί μας "έφυγαν".
5 Νοεμβρίου 2018. Ομιλίες για τις Πρέσπες. Γύρωθεν της Βιβλιοθήκης εκατοντάδες ΜΑΤ δεν ξέρω με τι σκοπό. Κατέφυγα στο χώρο των βιβλίων. Εδώ είμαστε. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης (η κάθε βιβλιοθήκη) είναι ο χώρος της ωραιότητας, της ελευθερίας της σκέψης, της γνώσης, της αναζήτησης, του υψηλού γούστου· της σιωπής, της τρυφερότητας, της αγάπης εν τέλει και τελικά. Εκεί ένιωσα κάτι σαν λύτρωση. Χάιδεψα, σαν να χάιδευα έναν δικό μου άνθρωπο, την παλιά μεγάλη γαλλική εγκυκλοπαίδεια με τους 24 τόμους που κάποτε κουβαλήσαμε από την Αθήνα προσφορά της κόρης του Κ. Τσιτσελίκη στη Βιβλιοθήκη Κοζάνης. Ενιωσα όμορφα. Εφυγα. Στο δρόμο συνάντησα το Γιώργο εκείνης της εποχής.
«Μας γέρασαν προώρως Γιώργο, το κατάλαβες...» θυμήθηκα τον Μ. Α.