Η εσθήτα της ποίησης

Στο έναντι μπαλκόνι άνθρωπος που ζει μονάχος
απλώνει πανωσέντονο, πυτζάμες, εσώρουχα
(Σήμανε ήδη η πρώτη καμπάνα)
κι έβαλε να ξεσκονίζει τα κάγκελα με επιμέλεια
το πιάτο της δορυφορικής
κι επίσης κάτι πλατύφυλλα φύκου
(Κατάθεση Τιμίας Εσθήτος στον Τετράλοφο)
Κι εγώ για πρωινό διαβάζω Αγγλική Πεχλιβάνη
για την ποίηση της καθημερινότητας
στην Ποιητική του Μ. Σουλιώτη κ.λπ «Ποιητική» τχ 21
Λοιπόν
«Αυτός ο αισθαντικός
με ύφος από ανάερη παρτιτούρα
νομίζει πως, άϊντε, έτσι είναι η ποίηση...»