Εψες...

Την 21^ην Μαρτίου μνήμη Σεραπίωνος του από Σιδώνος

- οποία σύμπτωση ποιητική Καβάφης και Αναγνωστάκης -

είπαμε τα αρμόζοντα στην ημέρα ωραία λόγια

του Μεγάλου Κανόνος, ποίημα αγίου Ανδρέου Κρήτης, μη απολειπομένου

την καταβρήκαμε σκεδόν κι αφεθήκαμαν εν γένει.

Αλλ’  όταν εξημέρωσεν ο Κύριος Θεός τη μέρα του

χύθηκαν πάνω μας λάμιες Σαιξπηρικές και Λαιστρυγόνες

τράπεζες, δημόσια, κοι(υ)νωφελείς οργανισμοί

σε  οργασμό εισπρακτικό ευρισκόμενοι

την ύστερη αγκίδα κρέατος από το κγη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽κοτητα καταμουτραόκκαλο ν’ αρμάξουν

ΦΠΑ, λάξαντες φόροι, αδύνατες φορολογικές ενημεργη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽κοτητα καταμουτραότητες,

κατασχέσεις λογαριασμών, ένα πανηγύρι αρπακτικών

Λυσσασμένη η καθημερινότητα

μας ρίχτηκε με όλα τα μαύρα πανιά της ανοιχτά...

- Ποίηση ήθελες, λοιπόν, νοσταλγίες και φυγές...

- Αρπα την τώρα μάλαξ την πραγματικότητα κατάμουτρα!