Από τα "Σεφερικά ανακατώματα" του Β΄Συμποσίου Λογοτεχνίας Κοζάνης

"...Ο φιλόλογος μας Γ. Μπατζής («μύρο το χώμα που τον σκέπασε», λέω) μας διάβαζε κομμάτια το «Φονικό στην Εκκλησιά» του Τ. Ελιοτ (έκδ. 1963) σε μετάφραση του Γ.Σ. Τον άκουγα εν εκστάσει. Μια φορά είχαμε γυρίσει από μια σχολική εκδρομή σε γειτονική πόλη και μου είχαν περισσέψει 60 δραχμές. Πήγα στο Βιβλιοπωλείο Παπαϊωάννου, που ήταν τότε ο σιωπηλός τόπος της συνύπαρξης με τα βιβλία και αγόρασα την Ερημη Χώρα..."
     Πρώτη Οκτωβρίου, Β' Λογοτεχνικό Συμπόσιο Κόζιανης. Ακούω και βλέπω τον φίλο μου να μιλάει. Μάλλον να περνάει από γειτονιές βιβλίων, χαρτιών, φίλων. Μετρώντας απουσίες, νοσταλγίες, υπάρξεις ακατανίκητες από τη φθορά της βλακείας.
Σελίδες που παράπεσαν καθ' οδόν στον τυπογραφείο, βιβλιογραφίες, λογοτεχνικά καλαμαράκια στη Σκάλα στα Βουρλά, τόμοι εφημερίδος που εκλάπησαν νομίμως.
      Με πέντε βαθμουλάκια σήμερα στο Γρεβενό, ζεσταίνομαι απλά και μόνο ανακατεύοντας τις λέξεις του.

      (Απο την ανάρτηση του Αντώνη Παπαβασιλείου εκ Γρεβενών εκδότου "Χρονικών Δ. Μακεδονίας" και "Τύρβης")