Τοπίον Αυγούστου

Μπήκαμε στην τελική τεθλασμένη της Κοιμήσεως
Οι θερισμένες καλαμιές ξαναχορτάριασαν
Μαζεύει η μέρα κι ανοίγει η νύχτα το ακορντέον
Ενας νέος ορίζων με καλεί με φλάουτο
τζιτζίκια, σύκα και σταφύλια καθ’ οδόν
Φυσάει ένας αέρας μελτέμι ξηράς.
Ανδρος, Τήνος, Σύρος εκεί
Ολυμπος, Βίγλα, Μπαράκος, Βούρινος εδώ.
Ο Αύγουστος ξεφλουδίζει το δέρμα του πλάτανου
Α, στην ευχή έχασα και 2 Παρακλήσεις αλλά μένει
μια τελευταία στις 13, απόψε δηλαδή.
Ας συνευλογηθώμεν όπως όπως
ότι «Η ζωή είναι σύντομη
αλλά οι στιγμές είναι μεγάλες»
που έγραψε κι ο Γάλλος Φενελόν...