Ιουλιανά...

Εψές στο θέατρο δάσους της πόλεως παίχτηκε η τραγωδία του Ευριπίδη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι».Τα εισιτήρια έφταναν τα 18 ευρώ. Σιγά, παγκοσμίως άγνωστοι μου σκηνοθέτες και ηθοποιοί των θιάσων της θερινής αρπαχτής! Οταν γυρίζαμε την ταινία το Μιχ. Κακογιάννη «Ιφιγένεια» για ένα πακέτο Καρέλια (και δεν κάπνιζα) μονής στρώσης και για μια φασολάδα στην καραβάνα, αγωνιζόμασταν. Ιούλιος του 1976 και «Ο στρατός απαιτεί δράση κι όχι αναμονή» μας βάζαν να φωνάζουμε ότι το Σισμίκ είχε βγει στο Αιγαίο.
Στη φωτ. όχι εγώ δεν ήμουν μ’ αυτούς τους λιγοστούς ενδεδυμένους αρχαίους αχαιούς, αλλά με τους άλλους 8000 περίπου ολόγυμνους και κουρεμένους εν χρω στρατιώτες στην παραλία της Κορίνθου, οι οποίοι κατά διαταγήν του σκηνοθέτη κοιτούσαμε με νοσταλγία το πέλαγος...

Περιμέναμε να φυσήξει ο τότε Αίολος
να ξεκινήσει ο στόλος με την 76Δ φουρνιά στρατιωτών
για την Τροία να την πολεμήσουμε
να την κάψουμε ολοσχερώς
ν’ αρπάξουμε εμείς τώρα την Ελένη
να τη φέρουμε πίσω στη Σπάρτη.
(«Ξέροντας πως η ομορφιά της είναι κάτι
που όλοι οι άντρες θέλουν να τη διεκδικήσουν...»)
«Ενα πουκάμισό» της δηλαδή «αδειανό»
ότι το σώμα της για την Αίγυπτο είχε φύγει.
Η δε Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων την άραξε ιέρεια
αλλά αυτό είναι μια άλλη τραγωδία του Ευριπίδη
που θα μας την παίξουν άλλος θίασος του χρόνου
καλώς εχόντων των πραγμάτων...
Διότι
«Ενα κορίτσι μυρίζει καλύτερα από ένα βιβλίο
θυμάμαι της Ελένης τη μυρωδιά...
- Ωραία... Ενα κορίτσι μυρίζει πάντα
καλύτερα απ’ όλου του κόσμου τις βιβλιοθήκες...»
γράφει στον «ΟΜΗΡΟ» του ο DEREK WALCΟTT.