Ένα Σεπτέμβριο θυμάμαι...

Σεπτέμβριος του ’71 στην Θεσσαλονίκη. Για 15 μέρες στη Φοιτητική Εστία. Όχι για τη διεθνή έκθεσή της, αλλά και για την έκθεση ιδεών των τότε εισαγωγικών εξετάσεων: «Χαρές και πλούτη κι αν χάθουν και τα βασίλεια κι όλα κ.λπ.». Καλοκαίρι ακόμα. Στην Ξηροκρήνη κάποιες

μέρες γράφαμε. Στο βοηθητικό γήπεδο του Ηρακλή, κάτι σαν χωράφι περιποιημένο, σουτάραμε την αγωνία μας· δυό βραδιές στο γήπεδο του Πάοκ που έπαιζε με μεγάλες ομάδες της Ν. Αμερικής κάναμε επανάληψη την ιστορία και τα ανώμαλα ρήματα. Στην επιστροφή στην Κζν δηλ. το χωριό, μαζί μας φέραμε τις «Μαρτυρίες» του Γ.Ρ. Πρώιμες αναγνώσεις κι απογνώσεις. Ποιός ήταν αυτός και γιατί ήταν ό,τι ήταν; Από χωριό ερχόμασταν άλλωστε (αν και για τη Θ. πηγαίναμε).

ΤΡΙΑ ΦΥΛΛΑ

Παράθυρα ανοιχτά, η αεραντλία ασάλευτη
Ο ποτισμένος κήπος, ο ασημένιος πάγκος
Ο ήχος του νερού κάτω απ’ το χειραμάξι.
Στου φεγγαριού το δίσκο πέσανε δυό φύλλα.
Το τρίτο χώθηκε στο στήθος σου. Τι φώναξες;
Μαύρο, μικρό μαχαίρι - ο έρωτας κ' η αιωνιότητα