Ελαιοστεφής

Ζηλώσας δόξαν Ολυμπιονικών (Βραζιλίας κ.λπ) άνευ όμως χρυσού αργύρου και χαλκού εφήρμοσα επί της κεφαλής μου κλάδον αντί δάφνης, ελαίας (ενώ «μέλαναν είχε κεφαλήν και εις το ράμφος είχε κρέας» ο κόραξ του Αισώπου) που μου έφερεν από την νήσον Ζάκυνθον ο μικρός Μ. κι η γλυκεία συνοδειά αυτού από τον λόφο Στράνη απ’ όπου ένα πρωί μου τηλεφώνησε:  ς﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ του  Μαπρνα στον Βλακοχορτφανη εκιαοδτφ αΥμονος στην ελυελθρα αυτοΠαππού είμαι εδώ που ο ποιητής Σολωμός  έγραψε τον «Υμνο στην Ελευθερία». Κι έμεινα εκ του συμβάντος κή﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽εφγιεναχε κρέας"« ς κεφαλρτφανη εςιαοδτφ αΥμονος στην ςλυελθρα αυτοςάγκελον. Ετσι αντί για «Δαφνοστεφής» ς﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ του  Μαπρνα στον Βλακοχορτφανη εκιαοδτφ αΥμονος στην ελυελθρα αυτοποιητής, όπως στου Τζον Μπάρθ τον «Βλακοχορτοφάγο» ελαιοστεφής και μάλιστα με άωρες ελιές (ποιήματα θέλω να πω), παρέμεινα.