Του Λεοπόλδου και της Μαζόχας

Στην άκρη του πεζόδρομου με πολλές αφίσες η κυρία ΜΑΖΟΧΑ, καλλιτέχνιδα του τραγουδιού, μας προσκαλούσε. Στο τελευταίο μυθιστόρημα του Γ. Σκαμπαρδ. Λες; Δεν ,έουδιοώνη  «Υπουργός νύχτας» (εκδ. Πατάκη) υπάρχει μία νυχτερινή αοιδός με το ίδιο όνομα στα λιγνιτοφόρα . Λες; Δεν ,έουδιομέρη με τα κέντρα. Λες; Δεν θα πάω όμως αλλάναι το ανλωταοβ διακλυβευμαουδιο από κάτι το μαζοχιστικόν δερόμενος πήγα σε μια πολιτική συγκέντρωση, (άκουσον άκουσον). Μιλούσε τ. Υπουργός της πρώτης φοναι το ανλωταοβ διακλυβευμαουδιοράς με μαλλί κοράκου χναι το ανλωταοβ διακλυβευμαουδιορώμα και γένια πάλευκα. Τους έχω μια κάποια συμπάθεια αυτούς στην απελπισία τους. Την εποχή καθ’ ην το ανώτατο διακύβευμα του νεοέλληνος αριστερού είναι η βουλευτική έδρα και η εξ αυτής εδραίωση της εδραίας τους χώρας, αυτοί προέταξαν τα στήθη ηθη της ιδεολογαις τους κι εχασανυδιοτης ιδεολογίας τους και τα έχασαν όλα. Εχουν ένα ηθικόν πλεονέκτημα έστω κι ατελέσφορον. Ακουγα και θυμώμουν την κάποτε Συνασπισμένη Αριστερά και σε  τι σχήματα έχει μεταλαχτεί.

         Παρτάλια  (πληθυντικός από το «Το παρτάλι» του Θ. Γρηγοριάδη) κυβερνητικά

         Ρεμάλια ιδεολογικά δραχμολαγνικά

         Ρετάλια περιφερόμενα σε κάθε πολιτική αγορά