Περιοδικές
ανασκαφ ές στη πατρική
εστία στο χωριό και στη «Νέα Εστία», πρωτίστως δε συμπ
τώσεις μικρού βεληνεκούς μεν αλλά υψίστης
αισθητικ ής. Το
τυχαίον τράβηγμα έβαλε το τχ. 393/15
Οκτωβ ρίου 1943 που ξεκινά με το
ποίημα του Τ. Κ. ΠΑΠΑΤΖΩΝΗ «Τα εις
εμαυτόν». Την αυτήν πρωινή σε διαδικτυακούς τόπους διάβασα ένα άρθρο του Γ. Κοροπούλη
«Βολίδα του κακού» εις μνήμην του ποιητού Δημ. Αρμάου.
…Ένα βράδυ του 2008, περασμένα, πολύ
περασμένα μεσάνυχτα, ο Δημήτρης, η Λουίζα, ο Ηρακλής κι εγώ αποφασίζουμε να
προεκτείνουμε την ολονυχτία σε άλλο μπαρ, εκτός Εξαρχείων! Ζητάω να κάνει το
ταξί μια στάση κάτω απ’ το σπίτι μου, ανεβαίνω και ρίχνω στην τσάντα Παπατσώνη.
Στο άθλιο μπαρ που βρεθήκαμε, στη Μαβίλη, γινόταν χαμός. Φέρνω, μες στον
ορυμαγδό, την κουβέντα στον Παπατσώνη ξέροντας πόσο τον αγαπάει ο Αρμάος – και
αναμένω την αντίδραση: στίχους που θυμάται από το Τα εις εμαυτόν και «ρε
γαμώτο, γιατί να μην το έχουμε να το διαβάσουμε τώρα;».
Tα
εις εμαυτόν
Τ’αγαπημένα, τα ορθάνοιχτα
χρόνια της ζωής μου,
που τα σφαλήσανε στην άπνοια και
την καταχνιά -
ό,τι με στέρησαν, που να τα
ξαναβρώ;..
Προσπάθησα με τις αφαιρέσες ν’
αναπληρώσω
αρμύρες, άστρα, δέντρα,
πολιτείες`
ήρθε και με συντρόφεψε η μελέτη`
σκληρή κι αυτή, μου φώτισε το τί
έχω χάσει…
……………………………………………………………………….
Το ποίημα στο περιοδικό έχει
μικρές διαφο ρές
με την
οριστική δημοσίευσή του στην “Εκλογή Α’-Β’ ” του Τ.Κ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου