Απόγευμα
Μεγάλης Τετράδης βρήκαμε την Ανοιξη αφύλακτη κι ακατάλληλοι εντελώς για προφυλάξεις,
της ορμήξαμε. Συνοδεία Μπαχ, Μπάρμπερ, Χαίντελ κ.α. από το κινητό σύνδεση με το
μεγάφωνο του αυτοκινήτου, τη διασχίζαμε μέσα από δειλά χωράφια πράσινου,
κατεβασμένους νερόλακκους, το ποτάμι που φούσκωσε ασυλλ όγιστα τη λίμνη,
το σκέλεθρο του εργοστασίου αμιάντου, το ορυχείο του μια λίμνη πλέον
βρόχινων νερών, τους λοφίσκους με τις αποθέσεις που επανήλθαν σε τοπίο με
δέντρα. Φτάσαμε στο Μοναστήρι με τη μυδραλιοφόρο Παναγία. Μέγα Ευχέλαιον όπως κάθε
χρονιά. Κι ο χ ρόνος με το πέρασμά του να συστέλλεται στη μνήμη. Πότε
ήταν το παρόμοιον πέρυσι, σαν χτες, σαν πριν 1 μήνα κι όχι 12; Κα φές
κ.λπ. στο κιόσκι, η μοναχή με το τάλαντον, ο ιερομόναχος π. Ιλα
ρίων με βακτηρία πλέον,
2-3 πελάτες μ' εμάς μαζί ο παπα-Αποστόλης που στη διεξαγωγή κατάπιε έναν Απόστολο
(αναγνωστικά) από τους 7. Καταθέσεις δελ
τίων παρακλητικών υπέρ
υγείας των αγαπημένων. Λαδωμένοι σταυρωτά στο μέτωπο και στις παλάμες επιστρέψαμε
και πάλι μέσω ανο ίξεως
που έδυε την Μ.Τετάρτη της.
Την σήμερον Μ. Πέμπτη και του αγίου
Ληστού. Τις προάλλες ο Γέροντας Σπυρίδων της σκήτης της
μετανοίας μας, μικ ράς αγίας Αννης στο Ορος σε λόγο του στα
Γρεβενά είπε – δεν το είχα σκεφτεί ούτε διαβάσει- πως ο εν λόγω ληστής είναι ο μόνος θνητός
μέχρι σήμερα για τον οποίον γνωρίζουμε με βεβαιότητα (αυτή της πίστεως έστω)
πως είναι εν τω Παραδείσω, αφού ο εν τω Σταυρώ Ιησούς του είπε:
σήμερον μετ ' ἐμοῦ
ἔσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ. Για μόνον αυτόν…
Η εικών του «λυστή», οι κανονικοί
της σήμερον γράφονται με «η», είναι από λεπτομέρεια φορητής εικόνας με τον
Παράδεισο και τους οικούντες εν αυτώ και η οποία βρίσκεται
στο ναό του Τιμίου Προδ ρόμου Λευκοπηγής, εννοείται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου