Στον
εσπερινό (23 Αυγ.) της εορτής του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ισαποστόλου κ.λπ.
που έλαβε καιρόν στον ναϊσκο του στο πάρκο του
Συλλόγου Ηπειρωτών (νιώθω οιονεί μέλος τους αφού η
γιαγιά μου ήρθε από την Πυρσόγιαννη) –σύλλογος λίαν φιλοπρόοδος, στη λήξη του και
κατά την διανομή
του άρτου της παρακλήσεως έλαβεν εξωδίκως τον λόγον ο κ.
Ιωάννης Κορκάς, ποικιλολόγιος της Κοζάνης. Αναφέρθηκε για λίγο για τη σχέση του αγίου με την πόλη της Κοζάνης. Ο άγιος, ως γνωστόν,
κατά τις περιοδείες του στον Ελλαδικό χώρο με
την άδεια των οθωμανών, κήρυσσε και διακήρυσσε Χριστόν κι Ελληνισμόν σε
χριστιανούς Ελληνες
που κινδύνευαν και στα δύο από τους Τούρκους, προφητεύων δε αδιακρίτως (οι
προφητείες ακόμα και σήμερα συναρπάζουν το χριστεπώνυμον πλήθος).
Κατά τον κ Ι. Κ. ο άγιος πέρασε και από την Κοζάνη τότε (πότε;) και στο χώρο που
σήμερα είναι η εκκλησία του αγίου Χριστοφόρου (σ’ αυτήν εικονογραφείται ο άγιος
Γεώργιος ως Τροπεοφόρος) σταμάτησε και κήρυξε τον λόγον του. Διανυκτέρευσε δε σε
κελί της έναντι μονής, σήμερα εκκλησία του αγίου Δημητρίου, η οποία ανήκε στο με
τόχι
της Παναγίας της Ολυμπιώτισσα, Ελασσόνας.
Αλήθεια το συμβάν αυτό πόθεν τεκμαίρεται
ιστορικά και γραπτά; Υπάρχει πουθενά κάποια γραπ
τή σημείωση έστω και εις
εσώφυλλον ψαλτηρίου. Κι αν πέρ
ασε γιατί δεν πήγε στον
άγιο Νι
κόλαο τον περικαλλή ναό
της ή στη Σχολή της Κοζάνης
να κηρύξει, να διακηρύξει, να προφητεύσει;
- Ναι, αλλά το λέγαν οι παλιοί γέροντες
της πόλεως. Αυτά όμως δεν είναι
στοιχεία προς τεκμηρίωσιν ιστορικού γεγονότος.
Με την ίδια συλλογιστική, όπως λένε οι παλιότεροι –ποιοί παλιότεροι οι αρχαίοι
κάτοικοι της Λευκοπηγής - ο μέγας Πλάτανος
του χωριού, ο ευρωστότερος των Βαλκανίων, φυτεύτηκε από τον Μ. Αλέξανδρο όταν αυτός
πέρασε από το χωριό, πηγαίνοντας να συναντήσει τον Απολλόδωρο τον Αιανιώτη
αθλητή μεγάλων αποστάσεων. Ο Μέγας σταμάτησε για λίγο εκεί στου Βενιώτη τη γωνιά,
όπως το θεμελιώνει ιστορικά και η απάντηση που έδωσε ο μαθητής του Δημοτικού εκείνου
του καιρού των νεωτέρων χρόνων του
χωριού, όταν ερωτήθηκε από τον δάσκαλο «που σταμάτησε ο Μ. Αλέξανδρος» κι απάντησε άνευ δισταγμού: «Στου Βενιώτη τ’ γωνιά»,
παρασυρθείς ίσως την ανάγλυφη πλάκα με τη μορφή του Μ. Αλέξανδρου που ήταν
εντοιχισμένη στο σπίτι αυτό που ζούσε ο
αείμνηστος Ζήσης Βενιώτης, αυτοσχέδιος κήρυξ του θείου λόγου στα γύρω χωριά, κυρίως
στο Πορτοράζι.
Ομως ανήμερα (βράδυ δηλ.) της μνήμης
του στο ναό του αγίου Χριστοφόρου πέρασε και στάθηκε το 16ο Σεμινάριο μουσικής
(μεσούσης της εορτής του) σε μια βραδιά μπαρόκ με συναυλία δωματίου. Στην ορχήστρα που
διηύθυνε ο Δ. Δημόπουλος με κύριους συμμέτοχους τον Ν. Δημόπουλο φλάουτο,
Δαμιανό Καϊλόγλου τσέλλο και τη Nicola Harrington Δημοπούλου
φωνή, ακούστηκαν κομμάτια από έργα των Χαίντελ, Μπαχ. Τέλεμαν, Μ.
Petri, A. Borup-Jargensen, Βιβάλντι και Π.
Δημόπουλου. Στο έργο του Π. Δμπλ As the ocean…μια σπαρακτική ελεγεία,
θα έλεγα, ένιωσα την ανάγκη να βιώσω μια προσευχή. Βραδιά υψηλών
μουσικών επιτεύξεων καθώς ήταν παρούσα και μια παγκοσμίου φήμης φλαουτίστα η
Μ. Petri, για αυτό και ο χείμαρρος των χειροκροτημάτων ήταν
αδολος και πηγαίος.
Φεύγοντας
είδα στο αριστερό προσκυνητάρι ένα ολόσωμο άγιο Κοσμά.
…Αρα,
πέρασε από την Κοζάνη αυτός και η ανάμνηση του
μένει και το βράδυ της 24ης Αυγούστου 2014 στην εκκλησία αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου