Αγίου Σπυρίδωνος κ.α. αγίων

Αγίου Σπυρίδωνος την σήμερον κι άρχεται το β’ συνέδριον της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), του μόνου γνησίου απογόνου της Ανανεωτικής Αριστεράς του αλήστου μνήμης ΚΚΕ Εσωτ. Ο Σπύρος Ζυμάρας εκ Κάτω Κώμης Κοζάνης (1913-1986) αν όχι πρωταθλητής, ήταν από τους
πρωταθλητές των εμφυλιο-μετεμφυλιακών φυλακών πολιτικός κρατούμενος (27 χρόνια 6 μήνες και 18 ημέρες), από τους αγνότερους και πλέον άδολους πρωταγωνιστές μιας εποχής μετά το 1974 στην Κοζάνη αυτού του πολιτικού χώρου κι ευρύτερα της αριστεράς.
Εβλεπα, το λοιπόν, τη μεγάλη σύναξη των 58, και εις την 3η τους σειρά υπήρχε ένας πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος αν μη τι άλλο όφειλε-κι οφείλει- να πει, δυνατά όμως, σε τι έφταιξε κι αυτός κι η χώρα μας έφτασε ως εδώ (ο πολιτικός του τόπος έχει ήδη στη φυλακή έναν παραλίγο πρωθυπουργό κι άλλους να ετοιμάζονται για εκεί). Αντ’ αυτού απολογητικά βιβλία γράφει, αρθρογραφεί, νουθετεί επιζητών δικαίωση αλλά και Κεντροαριστερές με τους ανωτέρω εν συνεδρίω τελούντες. Ενας άλλος εκ κληρονομίας πρωθυπουργός της αυτής φάρας (με την έννοια της πατριάς) δίδει διαλέξεις ανά την υφήλιο «περί του Μαλακάση» κι ένας τρίτος της παρέας σιωπά ως βούδας ευωχούμενος στις ταβέρνες για να ξεσκάσει ή και να ξεχάσει.
Εκλεγμένοι, δε λέω, πρωθυπουργοί άρα και υπόλογοι, για να γελά όμως μέχρι και ο κάθε Πικραμένος...
Εδώ και μέρες 58 στρατηγοί κίνησαν και παν
να συγκολλήσουν πολιτικά και ηθικά διεστώτα
όμως το σπεύδουν βιαστικοί και με το παραπάν
κόμματα του αόριστου να φέρουν στον ενεστώτα