Δήμαρχε «Μια άλλη πόλη θα σ’ ακολουθεί χειρότερη απ' αυτή»

Την επαύριο της ενάρξεως της 12ήμερης αποκριάς (8 Μαρτίου που εόρταζαν οι γυναίκες του κόσμου) στη θηριώδη εξέδρα της κεντρικής πλατείας Κοζάνης (πάνω της ένας εφήμερος γελωτοποιός παρουσιάζει το καθημερινό –νυχτερινό- πρόγραμμα δράσης και γύρω του χορεύουν αενάως σύλλογοι περιφερειακοί και

φανοί τοπικοίεξ;ε﷽﷽﷽﷽﷽﷽νοσαορυσιαζειτο προαγγραμκαι γυρω του χορ)  ήρθε και στριμώχτηκε (συνωστίστηκε κάπως) όλο το ηγετικό άπαρψει ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ετραης ελλειψει του αξεοσταρ σεις του σχεάτ της πόλεως και του νομού. Ολος ο θιάσος επί σκηνής ότι ζήλεψαν τα 3 θεατρικά μπουλούκια που ξεσαλώνουν τις μέρες αυτές. Περιφερειάρχης, Δήμαρχοι, αντιπεριφερειάρχες, ο άγιος μητροπολίτης τους κ.α. για να διαδηλώσουν την πίστη τους στα επιχώρια ΑΕΙ (ΤΕΙ και Πανεπισψει ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ετραης ελλειψει του αξεοσταρ σεις του σχετήμιο... ) τα οποία επλήττοντο από τις ρυθμίσεις του σχεψει ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ετραης ελλειψει του αξεοσταρ σεις του σχεδίου ΑΘΗΝΑ. Από κάτω λαός ευσεβής ή δυσεβής τους παρατηρούσε κεχηναίος. Τέτοια συναγωνιστική σύναξη επί εξέδρας, έστω κι αποκριάτικης, είχε να γνωρίσει η πόλη από την κινητοποίηση της 22^ας Μαρτίου 1989 (...το βρώμικο ‘89) που ε,ει﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽άνωανώρούσε κεχηναίχαν διοργανώσει διάφοροι θεσμοί της πόλεως των οποίων τα αρτικόλεκτα δεν θυμάμαι, αλλά κυρίως η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης (πρόεδρος της  ο Χρήστος Μπέσσας, τον οποίο διεδέχθη ο κ. Λάζαρος Τσικριτζής για να μην εγκαταλείψει ούτε στιγμή το πόστο αυτό -μαι με τον κ.Αν.κγαταααλλειψιε κετοτε ολυτε στιγμ χορζί με τον κ. Αν. Γκλούμπο του Φιλοπρόοδου Ψυχαγωγικού Συλλόγου διαρκείας είναι οι μακροβιότεροι  πρόεδροι εις άπασαν τη νεοελληνική επικράτεια. Θέμα της τότε πανκοζανίτικης διαμαρτυρίας ήταν το περιβάλλον της κι όπως αυτό πληγώνεται θανατηφόρα  με ό,τι ξερνούν οι καμινάδες της ΔΕΗ. Παρών στην εξέδρα ήταν (τότε) κι ο Μητροπολίτης Διονύσιος (Ψαριανός), μια σεβάσμια καθτητα. ﷽﷽﷽﷽ητα καιμοναχικνσυις μια σενασμαι καθκοζεοι ππεπρδροι απσης της επιρκταεις’ όλα, θρησκευτική μοναδικότητα και πνευματική μοναχικότητα. Τώρα όλοι τους ήταν ετοιμοπόλεμοι ενδεδυμένοι με τη λεοντή των αξιωμάτων τους σε αγωνιστική παραλλαγή (οι στολές αυτές πωλούνται στις παρακείμενες της κεντρικής οδού,ς ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ στολρεμενα της κετιρκα σενασμαι καθκοζεοι ππεπρδροι απσης της επιρκταεις τρύπες πώλησης ειδών αποκριάς) κι αγραβάτωτοι. 0 μόνος με εύλογη την αιτία αυτής της έλλειψης ήταν ο Δήμαρχος Κοζάνης αφού την προτεραία το εν λόγω εξάρτημά του, το έκοψαν στη μέση ακριβώς οι γυναίκες του διασκεδαστικού συλλόγου των Γερμανών και γερμανόφιλων της πόλεως «Χέρμπερτ φον Κάραγιαν» (καλά διαβάζετε μην εκπλήτεσθε για την ασέλγεια του τίτλου) όπως επιτάσσει γερμανικόν έθιμον. Ομως ο τελετάρχης της εξέδρας και επί των μικροφώνων εντεταλμένος, ήταν άψογος ως προς την ένδυσιν υπόδησιν και το χειρισμό αυτών. Η διαμαρτυρία ήταν ένα αγωνιστικό θρηνολόγιο για τη συρρς﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιοχπιστημικαυταιχρονιαετιαη κιντπρτυθξλμνεος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανίκνωση των πανεπιστημιακών μονάδων της πόλης και περιοχής. Εφ’ όσον λιγοστεύουν  οι σπουδαστές και οι φοιτητές, οι έμποροι κατοικίας, ειδών νεωτερισμών, εσθιάσεως -σουβλς﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιοχπιστημικαυταιχρονιαετιαη κιντπρτυθξλμνεος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανάκια, πίτσες, γύροι- τα μπαρ κι ο καφετέριες γύρω από τις οποίες κινήθηκε η ανάπτυξη  τα τελευταία χρόνια, θα υποστούν αναμφιβόλως πλήγμα θανάσιμον.

            Αυτά ήταν τα κρίσιμα (και χρήσιμα) ζητήματα για το συνονθύλευμα των αγωνιστών της εξέδρας του «μπρέ μπρε μπρε». Ποιός νοιάζεται για τα άλλα, όπως είναι λ.χ. ποιότητα σπουδών,  της (στηκυριολεξιαεματικ (Τι εισιμαη κιντπρτυθξλμνεος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανυποδομές, κοινωνία γραμμάτων κι επιστημών, αναζητήσεων, συζητήσεων, γνώσης, δημιουργίας. (Τι είναι αυτά;). Η μόνη παρουσία εκείνων υπέρ των οποίων η πολιτεία φορολογεί αγρίως τους υπηκόους της για να υπάρχει αυτό το υποδεέστερον τελικά πνευματικό δυναμικό και γένος στην πόλη (και σ’ άλλες πόλεις της Ελλαδικής υπαίθρου) από εργοδότες διδασκόμενους και διδάσκοντες εργάτες του πνεύματος, είναι στις διαδηλώσεις στον πεζόδρομο προς πολιτικήν ενζύμωσιν των κατοίκων της. Α, ναι ο θαυμαστός αυτός κόσμος των Τ-ΑΕΙ κυκλοφόρησε και μια φωτοτυπημένη συρραφή στίχων την οποία δεν διάβασα αλλά με το νόμο των απιθανοκάτι απ’ όλα ώ τ'απυα αλλη συρραφ καμιναδεςτήτων πιθανολογώ τ' απίθανα.

            Ποιός καταλαβαίνει κάτι απ’ αυτά, στην πόλη των ασημάντων πνευματικά πολιτικών και διακυβερνητών της, στην κυριολεξία δηλαδή ναι ﷽﷽﷽﷽﷽﷽μεροαναλαεματικ (Τι εισιμαη κιντπρτυθξλμνεος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγιναναφού στους τομείς των  περι-δια- γραμμάτων ως﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽φ καμιναδεςάρχουν για χρόνια φαιδρά έως ευήθη πρναι ﷽﷽﷽﷽﷽﷽μεροαναλαεματικ (Τι εισιμαη κιντπρτυθξλμνεος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανόσωπα). Τώρα απλώς τους έσφιξε να σώσουν θεσμούς και οικονομίες για να περισώσουν σουν ﷽﷽﷽﷽﷽ιαναπειρθος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανπρωτίστως το πολιτικό τους σαρκίον (δεν λέω τομάρι).   

            Τα όπλα των επιχειρημάτων τους είναι της αυτής αξίας κι αποτελεσματικότητας με εκείνα τα αποκριάτικα ρόπαλα με τα οποία ο Νικηη ﷽﷽﷽﷽﷽﷽πιχειραττε ληστοτικουενατικυματος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανόλας Ασιμος διέπραττε τις ληστείες τραπεζών!

            Αρκούν οι αριθμοί προσέλευσης καταναλωτών σπουδαστών (οι περισσότεροι θέλουν να φύγουν από την πόλη, προτιμούν τις μεγάλεςντες ﷽﷽﷽﷽﷽αυτή περισσότεροι θε πσ ακολουθος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγιναν) να ευημερούν, και παράλληλα μ’ αυτούς το τοπικό λιανεμπόριο εμπορευμάτων, αλλά με λαθρεμπόριο γνώσεων και συνειδήσεων, και τ’ άλλα είναι ήσσονος σημαότι διότι﷽αυτοαναλαεματικ (Τι εισιμαη κιντπρτυθξλμνεος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανσίας. Ελα όμως που ήρθε ο καιρός της αντίστροφης συναγωγής συμπερασμάτων και συγκομιδής οφελημάτων.

            Επιμύθιον.                               

            Διακρίνουμε ένα δυναμισμό, όχι ανεξήγητο, εκ μέρους του κ. Δημάρχου δια την υπεράσπιση επί του οικονομικού αλλά και ηθικού και πνευματικού των «πανεπιστημίων» δια το καλόν του τοπικού λαού του. Αρα πλην των οικονομικέ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽γενι του λαοικτοτικουενατικυματος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανών πλεονεκτημάτων κόπτεται και για τη μόρφωση εν γένει του λαού που τον εκλή﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ αταστε δα φωσιν εν γενατικυματος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανέγει και τον πληρώνει... Κάτι που δεν το είδαμε, όμως, εδώ και χ ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ην υπεράσπιιηιν επι του οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανρόνια όταν με την αβελτηρία κι αβουλία του άφησε αν δεν συνήργησε (μαζί με τον πολυχν ται﷽﷽﷽﷽﷽οχχησερώνει φ καμιναδεςρόνιο προκάτοχό του) να διαλυθούν πνευματικοί θεσμοί πανελλαδικής εμβέλειας και δυναμικότητας οι οποίοι είχαν καταστήσει αυτήν επίκεντρο ενδιαφερόντων. Οπως καις γαμματων μοδεις του ιδροτικουενατικυματος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγιναν με πράξεις και παραλείψεις επιτρέπει να μαραζώνουν ιστορικοί θεσμοί των γραμμάτων της πόλεως οι οποίοι ουδέποτε (το λέμε συνεχώς έως παροξυσμού!) στην ιστορία τους βρέθηκαν σε παρόμοια πορεία παρακμής. Αναρωτήθηκε άραγε ποπου κι χοιπαριατητα στον (αι θα σ ακολουθος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγιναντέ για την πνευματική συνέχεια αυτής της πόλης;

-Τι είναι αυτό; (εκ νέου).

‘Η μάλλον                     Η τι τον νοιάζει τελικά, αφού η πολιτική μετριο ι είναι αυτό εκ νέου;)κφυλισμούφ καμιναδεςσύνη ή το λάθε, πολιτικά, βιώσας δεν συνιστούν παράβαση καθήκοντος ή κατάχρηση εξουσίας προς κολασμόν, απεναντίας είναι προσόντα επανεκλογής...

            Μπο;

νατικυματος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανρεί όμως και να μην το μπορεί στον τομέα αυτό.

            - ;

νατικυματος  οικονμιος ψε ο ΣυλλογοςΧρμεμπε φον καραγινανΜπορεί!

            Αλλά η πόλη όπως μαραζώνει (πνευματικά) έτσι και θα σ’ ακολουθεί Δήμαρχε.