Οταν ήμην δάσκαλος

Το περασμένο Σάββατο, παραμονή εορτής Μηνά Μεγαλομάρτυρος, διετέλεσα επί 2ωρον δάσκαλος και δη πανεπιστημιακός. Δίδαξα στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοζάνης (έχει αντικαταστήσει έργω το κανονικό δημόσιο, τεχνολογικού λόγου) με πρύτανη την κ. Ολγα Κούρτογλου κι αντιπρύτανη τον κ. Θανάση Καλιανιώτη, το μάθημα «Χρονολόγιον κι αντιχρονολόγιον Κοζάνης» στην ενότητα Τοπική Ιστορία-Λογοτεχνία. Ολα καλά κι άγια το λοιπόν στο χώρο του ΤΕΙ Δ. Μακεδονίας παρά την κοινότητα Κοίλων έναντι λόφου που θυμίζει εκείνον του Χάουθ στον Τζ. Τζόυς και δίπλα του καθιδρύματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εκεί είχα κάνει παλιότερα, το 2004-5, για μια χρονιά επίσης δάσκαλος στο μάθημα της «Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 1821-2000» κατά το αναλυτικό πρόγραμμα, στο τμήμα Χρηματοοικονομικών σπουδών ή κάτι τέτοιο. Οταν θέλησα την άλλη χρονιά εκ νέου να διδάξω υπέβαλα αίτηση με δισκέτα Η. Υπολογιστού κατά την προκήρυξιν. Ομως δεν έγινε δεκτή η αίτηση μου κι όπ

ως μου είπαν, αρνήθηκε ο κ. Υπολογιστής την πρόσληψή μου. Εμεινα κάπως. Του είχαν ταϊσει φαίνεται με δεδομένα κατά το δοκούν και το καραδοκούν και τα δικά μου, ιδίως το πτυχίον Νομικής, δεν συμβάδιζε με τον διδάσκοντα λογοτεχνίαν ότι μόνον φιλόλογοι είναι επ’ αυτού αρμόδιοι. Η γείτων φιλολογίς που δίδασκε το μάθημα το άρχιζε από το Ακριτικά έπη και το τέλειωνε το 1821, εντελώς εκτός ιστορικής περιόδου, άρα και θέματος. Υπέβαλα νομοτύπως ένσταση κατά του Ηλεκτρονικού Υπολογιστού βάζοντας όλα τα στοιχεία του σχετικά με τη μάρκα, το έτος, το πρόγραμμα κ.λπ, αλλά αυτός δεν μου απάντησε ποτέ. Τέλος πάντων. Ετσι το προηγούμενο Σάββατο ικανοποιήθηκε ένα από τα εγγράμματα απωθημένα μου δηλ. να υπάρξω έστω και λίγο πανεπιστημιακός. Το άλλο είναι να γίνω διδάκτωρ κάπου το ψάχνω , όπως και το τρίτο το επιδιώκω διακαώς δηλ. να εκλεγώ ακαδημαϊκός ίνα μη καταντήσω σαν εκείνους τους Γάλλους για τους οποίους λένε οι συμπατριώτες τους: "Τίποτε δεν κατάφερε να κάνει στη ζωή του ούτε Ακαδημαϊκός δεν έγινε».