Επαναλήψεις

«Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς...»

 Τελευταία ξυπνούσε νωρίς. Ωρα 6 σταθερά. Ξεφύλλιζε ξεχασμένα στη στοίβα βιβλία που τον πίεζαν ατελεσφόρως για διάβασμα και παλιά περιοδικά μεταξύ αυτών και το «Παραμιλητό» περιοδικόν τέχνης έξοχο, έτους 1992 άρα όχι και πολύ μακρινόν. Στις τάξεις του είχε και τον αλησμόνητο Γ. Γκολομπία από το

Βογατσικό, «φίλον αλήστου μνήμης»  αισθαντικόν, μάλλον κάτι πολύ  παραπάνω απ’ αυτό. Τον θυμήθηκε με αφορμή  δύο λευκώματα με παλιές φωτογραφίες τα οποία κυκλοφόρησαν  στην περιοχή. Το εκδοτικό αριστούργημα του Βαγγέλη Νικόπουλου από τα Γρεβενά με τιλοΓρβεβα 1896-1975λοφορησνα  στην περιχη αμς. Τον αριστουργημα του Β.Νικίτλο «Γρεβενά 1895-1975 Ογδόντα Χρόνια Φωτογραφίες» και του Γιάννη Τσιομπάνου από Κοζάνη «Κοζάνη – οδοιπορικό στο χρόνο» που το ακολουθεί κατά πόδας.  Είχαν και οι δυο γνωστό, φίλο και συνεργάτη τον αλησμόνητο Γ. Γκ., τον οποίο μια κοντινή Ανοιξη δρεπανηφόρα τον θέρισε...

         Στο τχ. 12 του Παραμιλητού, Ανοιξη Καλοκαίρι του 1992, ευδες﷽﷽﷽﷽﷽﷽, καςχειργρφαον: Αντους τον Γ.Γκ. Ομως α αριστουργημα του Β.Νικίχε ανέκδοτα κείμενα του Ν. Καχτίτση (μόλις έλαβε την νέα έκδοση του  αριστουργηματικού «Εξώστη» από τις εκδόσεις Κίχλη) τα οποία επιμελήθηκε ο Γυδες﷽﷽﷽﷽﷽﷽, καςχειργρφαον: Αντους τον Γ.Γκ. Ομως α αριστουργημα του Β.Νικ. Κιτσόπουλος. Μεταξύ αυτών ήταν και δύο δελτάρια.

         ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Κάτω του ονόματος χειρόγραφον: «Ανυδες﷽﷽﷽﷽﷽﷽, καςχειργρφαον: Αντους τον Γ.Γκ. Ομως α αριστουργημα του Β.Νικτίο θύμησες, καυδες﷽﷽﷽﷽﷽﷽, καςχειργρφαον: Αντους τον Γ.Γκ. Ομως α αριστουργημα του Β.Νικρύδες ινδικές κι αγάπη (ασφαλώς Miloz). Από το παραθαλκλιεν τοβιβλιοστελσσιο νεκτρφαειου του Πωλ Βλαερ α αριστουργημα του Β.Νικάσσιο τυπογραφείο «ο Κάδμος».

         Τούτ’ αυτό έφερε στη μνήμη του και κατά συνέπεια στο ψάξιμο στα άδυτα του βιβλιοχάους του, κι μα της﷽﷽﷽﷽ωμενης γνωσης σουδινει αφοόχι  στο άπειρον του διαδικτύου -άμεσης μεν απόδοσης αλλά αποστειρωμένης γνώσης αφού στερεί το υλικό σώμα της από την αναζήτηση, την εύρεση, το φιλήδονο σχεδόν άγγιγμα της,- κλιεν τοβιβλιοστελσσιο νεκτρφαειου του Πωλ Βλαερ α αριστουργημα του Β.Νικτου «Παραθαλάσσιου νεκροταφείου» του Πωλ Βαλερύ από το οποίο, εν αθυμία διατελών, αντιγράφει κάποιους στίχους αλλά σε μετάφραση του Κ. Λάνταβο που το μεταφράζει ριο εκδ. Αρμοςτουυ μασο ξτηο φιλ αφοως «Θαλασσινό κοιμητήριο» εκδ. Αρμός.

.

Απέραντη η ζωή, από την απουσία μεθυσμένη

κ’ η πίκρα είναι γλυκιά και φωτεινό το πνεύμα

                           *

Εγώ είμαι η μυστική αλλαγή εντός σου

                           *

Ο υπερβολικός αέρας μου ανοιγοκλείνει το βιβλίο

         Επαναλήψεις το λοιπόν. Παραφράζω το σεφερικό «Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μας άρεσαν» σε λίγες οι αναγνωστικές επαναλήψεις που μας άρεσαν. Ξαναρχίζω τον «Ξανακερδισμένο ΄﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ο στις 29 Οκτω. η κεντιρφοονος.﷽﷽﷽﷽﷽ακερδισενος χενι. η ντιρφο¨αανακερδισμένο χρόνο μιας και στις 29 Οκτ. η κεντρική μας εκδήλωση έχει τίτλο «Παονος.﷽﷽﷽﷽﷽ακερδισενος χενι. η ντιρφορέμβαση 1984-2012. Μια γενιά χαμένη ή ένας ξανακερδισμένος χονος.﷽﷽﷽﷽﷽ακερδισενος χενι. η ντιρφορόνος; », ομιλητήν δε τον επίτιμο Εισαγγελέα Εφετών κ. Πέτρο Ραπτόπουλο΄﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ο στις 29 Οκτω. η κεντιρφο και θέμα τη σκέψη του Μ. Ν. Ουναμούνο «Ενίοτε η σιωπή σημαίνει ότι ψεύδεσαι».