Κατά το
εκπονηθέν πρόγραμμα περιοδείας της Αυτού
Θειοτάτης Παναγιότητος
του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικού Πατριάρχου
Βαρθολομαίου του Α' (σε συντομογραφία Α.Θ.Π.Α.Κ.Ν.Ρ Ο.Π Β .τ. Α')
στη θεόσωστον μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης μετά την
27ην Ιουνίου μεταξύ των διαδρομών που θα
ακολουθήσει η Α.Θ.Π.Α.Κ.Ν.Ρ Ο.Π Β ο Α' είναι και ο δρόμος που παίρνει η
θαυματουργός εικόνα Παναγίας της Ζιδανιώτισσας κάθε Παρασκευή της Διακαινησίμου,
όταν βγαίνει από τη μονή της μετανοίας της για την κοσμική γύρα προς ευλογίαν του
λαού γενικώς και δια την ιεράν ζητείαν της, ειδικώς .
Αρα θα φύγει...
Ομως επιβάλλεται η Α.Θ.Π.Α.Κ.Ν.Ρ Ο.Π
Β.ο.Α' να κάνει "μια στάση εδώ"
για λόγους ιστορικούς και οικολογικούς. Απ' αυτή τη φυσική πρασίνη αψίδα που σχηματίζει
ο ευρωστότερος πλάτανος των Βαλκανίων (σε ομορφιά, ύψος, υγεία, όγκο φυλλώματος
και κορμού) ως μη γνωστόν πέρασε κατά την αρχαιότητα
ο ...Μέγας Αλέξανδρος και σταμάτησε στου Βενιώτ' τ' γωνιά. Τη σκην ή απαθανάτισε γλυπτικά
κι επί τοίχου ο Γ. Κουντούρης με την κεφαλή του Αλέξανδρου επί σταυρού. -Καλά πόσων
χρον ών είναι ο Πλάτανος, θα ρωτήσει κάποιος,
κι η απάντηση έρχεται αμέσως, ότι αυτό λέγεται ποιητική αδεία, αλλά πάντως πέρασε
από κει ο εν λόγω στρατηλάτης στο δρόμο του για την Αιανή και την Ελίμεια.
Στη σκιά του, ως γνωστόν, στάθηκαν
κι ήπιαν καφέ σερβιριζόμενο από τον κ. Ιωάννη Καραπάτσιο, δύο πρόεδροι
Δημοκρατίας ο Κύριος Σαρζετάκης και κ. Στεφανόπουλος, άπειροι σημαντικοί ή
ασήμαντοι υπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, μία μη εστεμμένη βασίλισσα, η κ. Δήμητρα
Ανδρέα Παπανδρέου, όπως και μια κανονική κυρία Βασίλισσα στις αρχές
της δεκαετίας του '60, η α. α (αυτού ασημαντότης) Φρειδερίκη, την επαύριο του
αγίου Αχιλλείου τότε που έριξε τέτοια βροχή και χαλάζι ώστε πνίγηκαν βόδια, γελάδια, αρνιά και
κατσίκες στο χωριό.
Η
Α.Θ.Π.Α.Κ.Ν.Ρ Ο.Π Β.ο.Α' δικαίως χαρακτηρίστηκε ως ο πράσινος Πατριάρχης για την τόση ευαισθησ ία που δείχνει στα
ζητήματα του περιβάλλοντος σε παγκόσμιο επίπεδο κι ως εκ τούτου δεν μπορεί να
μην θαμβηθεί από αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης, τον Πλάτανο δηλαδή Λευκοπηγής. Μπροστά του
όλοι οι πλάτανοι της Ελλαδικής ενδοχώρας και βαλκανικής χλωρίδος, υποκλίνονται
όπως τα δεμάτια στάρι στο όναρ του Ιωσήφ. Επειδή μάλλον δημιούργημα του Θεού είναι
πα ρά
των χωρικών, οφείλει να διακόψει λίγο τη προγραμματισμένη ρουτίνα και να
ευχαριστήσει τον Δημιουργό γι' αυτό το θαύμα Του.
Θυμίζω δε μετά συγχωρήσεως στην Α.Θ.Π.Α.Κ.Ν.Ρ
Ο.Π Β.τ.Α' πως τέτοια εντυπωσιακά δέντρα τιμούνταν ιδιαίτερα από την αρχαιότητα ακόμα.
«Σήμερα που οι άνθρωποι
καταστρέφουμε παντού τη γήινη χλωρίδα, θυμάμαι συγκινημένος-από τον Ηρόδοτο-
την ιστορία του Ξέρξη, όταν θαμπώθηκε από την ομορφιά ενός πλατάνου (κάλλεος
είνεκα), πηγαίνοντας για τις Σάρδεις, και του χάρισε στολίδια από μάλαμα (δωρησάμενος
κόσμω χρυσέω), ανάθεσε μάλιστα σε φύλακα τη φροντίδα του δέντρου παντοτινά
(μελεδωνώ [αθανάτω] ανδρί επιτρέψας -βλέπε Η’ 31». μας θυμίζει ο Ζήσιμος
Λορεντζάτος στο ξακουστό μεταθανάτιο σύγγραμμά του «Collectanea".
Τον πλάτανο να τον ευλογήσει κανονικά.
λοιπ όν,
ο πρώτος, είπαμε, οικολογών Πατριάρχης της ιστορίας και να προτείνει, στη
διοίκηση, όποια κι ό,τι ως τέτοια θα υπάρχει μετά την17ην Ιουνίου, να κηρυχτεί
διατηρητέο μνημείον της φύσεως, αφού δεν μπορεί να τον
οσιοποιήσει, ή να του κρεμάσει τους σταυρούς του αγίου Ανδρέα, Να είναι αυτό
και η μόνη δημ όσια εξαγγελία και προσφορά του
στον τόπο μας. Οτι ό,τι και να πάρει από τα νοητά η α-νόητα (άυλα εννοώ ) δώρα που
θα του προσφέρουν, θα είναι άνευ αξίας και εντελώς πληθωριστικά αφού αυτά δίδονται
στον πάσα έναν περαστικό από εδώ. Το ΤΕΙ λ.χ. που θα τον ανακηρύξει κάτι σαν επίτιμο πατριάρχη
του, μοιράζει αυτές τις τιμές (έχει στήσει ολόκληρη βιοτεχνία με πατέντα από το τμήμα βιομηχανικού σχεδιασμού)
αφείδωλα παντού, όπως μοιραζόταν το αξίωμα του χιλιάρχου ή
του αντιστράτηγου (χιλιάδες) κατά την περίοδο του Αγ ώνα. Ετσι
τσιμπολογεί το καθίδρυμα, δόξα από τη δόξα ή τη λόξα των άλλων, αφού ως γνωστόν "Η κολακεία είναι τροφή των ανοήτων αλλά και οι πιο
σοφοί αρέσκονται κάπου κάπου να τσιμπολογούν απ' αυτή". Η Δυτικομακεδονική
Περιφέρεια θα του φουσκώσει τους βαρύτιμους τόμους Ιστορίας της, που τους βρήκε
θημωνιά στα υπόγεια, σκανδαλώδες κατάλοιπο της προηγουμένης μη αιρετής
περιφέρειας, και τα καλάθια με τα ευγενή προϊόντα της γης των Δυτικομακεδόν ων
(λ.χ. κρόκο). Ο Δήμος δε θα του κενώσει την Φήμη του σε πιάτα παραδοσιακής τεχνικής με το καμπαναριό
επάνω τους και άλλα κιτσάτα είδη. Ολα αυτά βέβαια είναι για την αντίστοιχη με
το είδος, ανακύκλωση.
Αλλωστε είναι και περιττά αφού ήδη η
Α.Θ.Π.Α.Κ.Ν.Ρ Ο.Π Β. ο. Α' έχει τιμηθεί οριστικά
και αμετάκλητα στην έδρα του μάλιστα, από τον εκπρόσωπο της πόλεως, τον Εθνικό
κ. Γ. Κ. και κατέστη επίτιμο μέλος του αθλητικού του ομίλου. Του επιδόθη δε
δίπλωμα με το αναλογούν παράσημο.
Στη Λευκοπηγή είμαστε εν τω μεταξύ, και
αν θέλει να δώσει κι ένα θεολογικό κάπως περιε χόμενο κι όχι
μόνο οικολογικό στην πορεία του προς Αιανούς. Βελβενδινούς και Σερβιώτες (οι
τελευταίου μου χαλούν την ομοιοκαταληξία και την παρήχηση με
την προς Εμμαούς πορεία Του) και εκεί μετά τον καφέ, ας ζητήσει ήδη η
Α.Θ.Π.Α.Κ.Ν.Ρ Ο.Π Β. ο. Α' από τον εφημέριο παπα-Γιάννη να του φέρει και να προσκυνήσει
(να προσκυνήσει κι αυτός κάτι να μη τον προσκυνούν μόνον) τη μοναδική για την πρωτοτυπία της σ' όλη την Ορθόδοξη εικονογραφία,
φορητή εικ όνα της Βαπτίσεως του Κυρίου.
Κι ύστερα ας πάει στο καλό, αλήθεια στο καλό...
- Αμήν.
ΥΓ. Ας κοιτάξουν οι αρμόδιοι του προγράμματος επίσκεψης
του νυν Πατριάρχη τα πρακτικά και τα διαδικαστικά της επίσκεψης στην Κοζάνη (1963)
του άλλοτε Πατριάρχη Αθηναγόρα, τότε που η πόλη διέθεται μεγάλους και σημαντικο ύς συμπολίτες και σε όλους τους τομείς. Ισως
βοηθηθούν ποσώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου