" Ηταν ένα μικρό καράβι..."

Tαξιδιωτικό στα βιβλία, μαθητεία στο ταξίδι
(1995-2003 χρόνια στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης
και το Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης)

Ηταν ένα μικρό καράβι (δις)
που ήταν α α αταξίδευτο
ουεουεουεουε... κ.λπ.

Προοίμιο

«Ανδρα μοι ένεπε μούσα ...» πολύφερνο, δηλαδή, τι σημασία έχει μια προσωπική ιστορία κι εν ταυτώ εμπειρία, μικρού δημόσιου χαρακτήρα, για τον καλόπιστο αναγνώστη; Ισως καμία γι’ αυτόν, λίγα για όσους κάπως μετείχαν του αξιοπερίεργου εγχειρήματος, να έλθει δηλαδή το βιβλίο και η όποια περί αυτού ευαισθησία –θεσμικά από το Υπουργείο Πολιτισμού και το Δήμο Κοζάνης- στο κέντρο του ενδιαφέροντος μιας πόλης της επαρχίας μέσω του σχεδίου Εθνικό Πολιτιστικό Δίκτυο Πόλεων, του κάποτε υπουργού πολιτισμού Θ. Μικρούτσικου. Για τους πρωταγωνιστές, δευτεραγωνιστές και το τσικό του πράγματος, η προσέγγιση έχει ποικίλες αφετηρίες, όπως επιρροές και συγκινήσεις.
Η αφήγηση κινείται σε τρία, ας πούμε, επίπεδα.
α. Στο πρώτο και το πλέον μακρύ υπάρχει η προσωπική έμφαση -πώς θα γινόταν άλλωστε- στο βίο του εγχειρήματος, κυρίως σε κάποιες στιγμές του, αλλά και τα επώνυμα πρόσωπα τα οποία επί το πλείστον άφησαν σ’ αυτό τη θετική τους αύρα συνεργασίας. Οσα στάθηκαν στον αντίπερα λόφο, σε μια εντελώς υποκειμενική εκτίμηση εννοείται, απλά υποδηλώνονται ή αγνοούνται. Αφηγούμαστε φυσικά, δεν γράφουμε ιστορία, καθώς εκθέτουμε τη δράση του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης στην Κοζάνη (ΙΝ.Β.Α.) 1995-2003 σε συνδυασμό με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της (Δ.Β.Κ.), θεσμοί οι οποίοι για λίγο καιρό συνέθεσαν την ημιτελή ρομαντική συμφωνία λόγου και πράξης με τον τίτλο: «Κοζάνη, Πόλη του Βιβλίου».
β. Στο δεύτερο ακολουθούν λίγα κείμενα, ομιλίες ή δημοσιεύματα διευκρινιστικά για ορισμένα πρόσωπα και καταστάσεις. Αλλωστε, ένα μέρος από τις ομιλίες εκείνων των δράσεων αποτελεί το κύριο μέρος του βιβλίου «Προλογύδρια παντός καιρού», εκδ. 2003. Λόγοι και προλογύδρια εκείνου του καιρού και του τρόπου υπάρχουν σε τριπλάσιο όγκο των εκδοθέντων που λανθάνουν έως αφανισμού.
γ. Στο τρίτο μέρος με τα πιο μικρά στοιχεία περιλαμβάνεται αναλυτικός απολογισμός δράσης της περίπου οκτάχρονης θητείας μου στο ΙΝ.Β.Α., όπως αυτή καταγράφηκε στο περιοδικό «Παρέμβαση», το οποίο αποτέλεσε τον μόνο σε όλη τη φάση της ιστορίας του έντυπο χώρο παρακατάθεσης της δραστηριότητάς του.
Γιατί όλα αυτά;
Μα γιατί εκτός από τον ιμπεριαλισμό παλιά, τη μοναξιά πότε πότε, υπάρχει πάντα και η ματαιοδοξία κ.λπ.
Και για το αυτάρεσκο κάπως της ιστορία: τι είχε η πόλη, τι μπορούσε να έχει και τι έχασε!

..............................................................

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Προΐμιο

1995
«Πάρε με στο τηλέφωνο»
1996
Τα χρόνια της αθωότητας
1997
…Ο διευθυντής των βιβλίων
1998
«Βλέπεις» είπε «είναι οι άλλοι»
1999
Η ημιτελής του Σούμπερτ
2000
«Όταν έρχονται τα σύννεφα»
2001
«Και τι δεν θα΄δινα να θυμηθώ»
2002
«Αγάπης αγώνας άγονος»
2003
Η τελική έφοδος προς την έξοδο

Κείμενα αναχώματα εν παραρτήματι

Επιστροφή στην Αλεξανδρούπολη!
Θλίψη πόλεως αρχαία
Δέκα στάσεις στον 20ο αιώνα των γραμμάτων της Κοζάνης
‘Ενα «ι» που κάνει τη διαφορά
Μερόνυχτα της Φρανκφούρτης που θα έγραφε κι ο Α. Σουρούνης
Οι Β΄ Χαιρετισμοί της άνοιξης σε χίλιες λέξεις

…και ένας απο(συλ)λογισμός χωρίς αντίκρισμα