Απ' όσο διαπιστώνουμε μέχρι τώρα οι πολυτεχνίτες του Πολυτεχνείου δεν είναι και ερημοσπίτες. Ευτυχώς ο Αίσωπος δεν έβαλε το ''χέρι'' του στο μύθο αυτό. Του Πολυτεχνείου εννοώ. Ο βαθμός αντιστασιακής δράσης τους είναι αντιστρόφως ανάλογος με το μέγεθος της περιουσίας που απόκτησαν μεταπολιτευτικά. Οπως γίνεται πάντα ''με τις συμφορές'' που θα μας έλεγε ο Ελύτης.
Α! και να προσθέσω επίσης οτι η ελευθερία του ''πολυτεχνίτη'' είναι εσπερινή ελευθερία, σαν την ελευθερία ενός γέρου (χωρίς εισαγωγικά εδώ). Ομως η ελευθερία ενός νέου και η ελευθερία ενός γέρου(σε ηλικία εννοώ...) είναι δυό ήπειροι που δεν συναντιώνται ποτέ όπως μας καταθέτει ο σοφός πατέρας μας Μ.Κ.
Αχ καλέ κύριε Δ. Μεντεσίδη! θαυμάζω το κουράγιο σας να σχολιάζετε και για το Πολυτεχνείο. Πρέπει να είστε πολύ νέος. Σ΄εμάς τους παλιότερους δεν έμεινε όχι κουράγιο μα ούτε σάλιο. Μόνο σιωπή. Κουράστηκαν τα μάτια και τ΄αυτιά μας "τις πολλές κινήσεις κι ομιλίες". Ο μόνος ακούραστος είναι ο Βασίλης. Ωραία η επιλογή του Μ.Α. που πρώτος δίδαξε τη σιωπή.
Αγαπητέ Ο/Η Ανώνυμε μάλλον δεν καταλάβατε κάτι. Ολη η εκφραστική μου δεν αφορά το μύθο (χωρίς εισαγωγικά εδώ)του Πολυτεχνείου. Δε μ' ενδιέφερε ποτέ. Είμαι της γενιάς του '80,της Laura Braningham και των Communards. Tης γενιάς του Μarc Almond και του Στάθη Ψάλτη (sic). Αφορά τον Αισώπειο μύθο αλά ελληνικά.Μπορεί δηλαδή ο μέρμηγκας να μαζεύει σπόρους για το χειμώνα αλλά ο τζίτζικας πηγαίνει για σκι κάθε σαββατοκύριακο στην Αράχωβα με το Καγιέν του αγορασμένο με leasing. Το κουράγιο μου πού το βλέπετε; Κι όσο για τη σιωπή μην την υπερτιμάτε και τόσο. Συνήθως (αν δεν είναι εσωτερική κραυγή)αποτελεί την κλασσική εκφραστική του βολεμένου. Κάτι που στον αγαπητό Β. έχω την αίσθηση οτι δεν συνέβη. Και τον τιμά αυτό.
Ο Οδυσσέας όταν επέστρεψε στην Ιθάκη, το ΜΟΝΟ που ανέμενε ήταν να του πουν : Λέγε... Δεν του τόπε όμως κανείς. Ισως και εγώ, για να μη βρεθώ στη θέση του Οδυσσέα, αντλώ από μόνος μου το κουράγιο του σχολιασμού (και... του Πολυτεχνείου)όπως αναφέρετε αγαπητέ Ανώνυμε. Δεν είναι θέμα ηλικίας πάντως. Και το πιό σημαντικό: Ο Οδυσσέας δεν έπρεπε ποτέ να επιστρέψει στη γυναίκα του. Η πραγματική του θέση ήταν δίπλα στην Καλυψώ. Για μένα η Οδύσσεια τελειώνει στο νησί των Φαιάκων και όχι στην Ιθάκη.
"Επέστρεφε και παίρνε με" Όχι ο ύπνος.Ο ούριος άνεμος φέρνει τα όνειρα
αυτός που έστειλαν οι θεοί να βυθίσει την άπνοια ν' αλυσοδέσει τη φουρτούνα ώστε ταχύς και ανεμπόδιστος να πλεύσει ο χωρισμός του Οδυσσέα από την Καλυψώ
σε κείνην δέ αυστηρά διεμήνυσαν "Φτάνει. Έτη επτά τον κράτησες αιχμάλωτο στου έρωτά σου τη σπηλιά. Διάστημα μεγάλο που κουράζει και το εφικτό και το ανέφικτο."
Υπέκυψε η Καλυψώ αλλά εντός της θρήνος. Άκουγε κείνος ο φταίχτης ο ούριος για τους χωρισμούς άνεμος τον έζωσε μια θυελλώδης ενοχή
μη δέρνεσαι θα ναυπηγήσω όνειρα της έταξε για την παράνομη επιστροφή του Οδυσσέα κοντά σου νύχτα θα σου τον φέρνουνε αφώτηγο θα σου τονε στερούν.
Από τότε σιωπηρά καθιερώθηκε με αυτό το μέσον μέσω δηλαδή των τύψεων της πραγματικότητας να εξυπηρετούνται πέρα δώθε και τα δικά μας όνειρα.
Αληθεύει άραγε η επιστροφή;
Δευτερεύων πόθος. Προέχει αυτό το ονειρώδες πηγαινέλα των ονείρων ν' αληθεύει.
Αγαπητέ κύριε Μεντεσίδη. Το σχόλιό σας μου έφερε στο νου το παραπάνω ωραίο ποίημα της Δημουλά. Συμφωνώ μαζί σας. Αλλά, ίσως πάλι και να προέχει "αυτό το ονειρώδες πηγαινέλα των ονείρων"!
Ετσι, έτσι είναι. Ποτέ πάντως δεν συμπάθησα τον Οδυσσέα,παρ' όλο που θεωρείται πολυμήχανος. Δεν είναι τυχαίο βέβαια που ο Ομηρος καθόρισε την ''επαίσχυντη'' αυτή προτεραιότητα : της συζύγου έναντι της ερωμένης ! Το νησί της Ωγυγίας είναι το λιμάνι του Οδυσσέα και όχι η κρύα αγκαλιά της Πηνελόπης.
Μπερδευτηκαν οι ανώνυμοι όπως μπερδεύτηκαν και τα θεματα του Πολυτεχνείου με το ορθόν της επιστροφής η μη του Οδυσσέα. Αυτά έχει η συνομιλία στο δίκτυο. Συλλαβίζουμε την αγνοιά μας γενικώς. Εύχομαι σε όλους καλό Σαβ/κυριακο με υγεία!!! Ο πρώτος ανώνυμος.
Γιατί αγαπητοί ανώνυμοι συλλαβίζετε ΑΝΩΝΥΜΑ ; Ποιός ο λόγος ; Δεν φέρει καμμία ευθύνη το διαδίκτυο. Απλώς συλλαβίστε επώνυμα πρώτε ανώνυμε και τότε θα αρθεί κάθε άστοχη εναλλαγή μεταξύ Πολυτεχνείου και Οδυσσέως. Και όλα θα βαίνουν ορθώς. Τόσο εύκολα. Και δε συλλαβίζουμε την άγνοιά μας αλλά στοχεύουμε άθελα στη Μεγάλη μας ''Αθανασία''.
Απ' όσο διαπιστώνουμε μέχρι τώρα οι πολυτεχνίτες του Πολυτεχνείου δεν είναι και ερημοσπίτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς ο Αίσωπος δεν έβαλε το ''χέρι'' του στο μύθο αυτό. Του Πολυτεχνείου εννοώ.
Ο βαθμός αντιστασιακής δράσης τους είναι αντιστρόφως ανάλογος με το μέγεθος της περιουσίας που απόκτησαν μεταπολιτευτικά. Οπως γίνεται πάντα ''με τις συμφορές'' που θα μας έλεγε ο Ελύτης.
Α! και να προσθέσω επίσης οτι η ελευθερία του ''πολυτεχνίτη'' είναι εσπερινή ελευθερία, σαν την ελευθερία ενός γέρου (χωρίς εισαγωγικά εδώ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως η ελευθερία ενός νέου και η ελευθερία ενός γέρου(σε ηλικία εννοώ...) είναι δυό ήπειροι που δεν συναντιώνται ποτέ όπως μας καταθέτει ο σοφός πατέρας μας Μ.Κ.
Και όλα αυτά γιατί οι νέοι μιμούνται τους νέους ενώ οι γέροι δε μιμούνται τους γέρους. Και καλά κάνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι νέοι και οι γέροι. Μπράβο τους.
Αχ καλέ κύριε Δ. Μεντεσίδη! θαυμάζω το κουράγιο σας να σχολιάζετε και για το Πολυτεχνείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να είστε πολύ νέος.
Σ΄εμάς τους παλιότερους δεν έμεινε όχι κουράγιο μα ούτε σάλιο.
Μόνο σιωπή. Κουράστηκαν τα μάτια και τ΄αυτιά μας "τις πολλές κινήσεις κι ομιλίες".
Ο μόνος ακούραστος είναι ο Βασίλης.
Ωραία η επιλογή του Μ.Α. που πρώτος δίδαξε τη σιωπή.
Αγαπητέ Ο/Η Ανώνυμε μάλλον δεν καταλάβατε κάτι. Ολη η εκφραστική μου δεν αφορά το μύθο (χωρίς εισαγωγικά εδώ)του Πολυτεχνείου. Δε μ' ενδιέφερε ποτέ. Είμαι της γενιάς του '80,της Laura Braningham και των Communards. Tης γενιάς του Μarc Almond και του Στάθη Ψάλτη (sic).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφορά τον Αισώπειο μύθο αλά ελληνικά.Μπορεί δηλαδή ο μέρμηγκας να μαζεύει σπόρους για το χειμώνα αλλά ο τζίτζικας πηγαίνει για σκι κάθε σαββατοκύριακο στην Αράχωβα με το Καγιέν του αγορασμένο με leasing.
Το κουράγιο μου πού το βλέπετε;
Κι όσο για τη σιωπή μην την υπερτιμάτε και τόσο. Συνήθως (αν δεν είναι εσωτερική κραυγή)αποτελεί την κλασσική εκφραστική του βολεμένου. Κάτι που στον αγαπητό Β. έχω την αίσθηση οτι δεν συνέβη.
Και τον τιμά αυτό.
Ο Οδυσσέας όταν επέστρεψε στην Ιθάκη, το ΜΟΝΟ που ανέμενε ήταν να του πουν : Λέγε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν του τόπε όμως κανείς.
Ισως και εγώ, για να μη βρεθώ στη θέση του Οδυσσέα, αντλώ από μόνος μου το κουράγιο του σχολιασμού (και... του Πολυτεχνείου)όπως αναφέρετε αγαπητέ Ανώνυμε.
Δεν είναι θέμα ηλικίας πάντως.
Και το πιό σημαντικό: Ο Οδυσσέας δεν έπρεπε ποτέ να επιστρέψει στη γυναίκα του. Η πραγματική του θέση ήταν δίπλα στην Καλυψώ. Για μένα η Οδύσσεια τελειώνει στο νησί των Φαιάκων και όχι στην Ιθάκη.
"Επέστρεφε και παίρνε με"
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ο ύπνος.Ο ούριος άνεμος
φέρνει τα όνειρα
αυτός που έστειλαν οι θεοί
να βυθίσει την άπνοια
ν' αλυσοδέσει τη φουρτούνα
ώστε ταχύς και ανεμπόδιστος
να πλεύσει ο χωρισμός του Οδυσσέα
από την Καλυψώ
σε κείνην δέ αυστηρά διεμήνυσαν
"Φτάνει.
Έτη επτά τον κράτησες αιχμάλωτο
στου έρωτά σου τη σπηλιά.
Διάστημα μεγάλο που κουράζει
και το εφικτό και το ανέφικτο."
Υπέκυψε η Καλυψώ
αλλά εντός της θρήνος.
Άκουγε κείνος ο φταίχτης
ο ούριος για τους χωρισμούς άνεμος
τον έζωσε μια θυελλώδης ενοχή
μη δέρνεσαι
θα ναυπηγήσω όνειρα της έταξε
για την παράνομη επιστροφή του Οδυσσέα κοντά σου
νύχτα θα σου τον φέρνουνε
αφώτηγο θα σου τονε στερούν.
Από τότε σιωπηρά καθιερώθηκε
με αυτό το μέσον
μέσω δηλαδή των τύψεων της πραγματικότητας
να εξυπηρετούνται πέρα δώθε
και τα δικά μας όνειρα.
Αληθεύει άραγε η επιστροφή;
Δευτερεύων πόθος.
Προέχει
αυτό το ονειρώδες πηγαινέλα
των ονείρων ν' αληθεύει.
Κική Δημουλά
Αγαπητέ κύριε Μεντεσίδη. Το σχόλιό σας μου έφερε στο νου το παραπάνω ωραίο ποίημα της Δημουλά. Συμφωνώ μαζί σας. Αλλά, ίσως πάλι και να προέχει "αυτό το ονειρώδες πηγαινέλα των ονείρων"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι, έτσι είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ πάντως δεν συμπάθησα τον Οδυσσέα,παρ' όλο που θεωρείται πολυμήχανος.
Δεν είναι τυχαίο βέβαια που ο Ομηρος καθόρισε την ''επαίσχυντη'' αυτή προτεραιότητα : της συζύγου έναντι της ερωμένης !
Το νησί της Ωγυγίας είναι το λιμάνι του Οδυσσέα και όχι η κρύα αγκαλιά της Πηνελόπης.
Μπερδευτηκαν οι ανώνυμοι όπως μπερδεύτηκαν και τα θεματα του Πολυτεχνείου με το ορθόν της επιστροφής η μη του Οδυσσέα. Αυτά έχει η συνομιλία στο δίκτυο. Συλλαβίζουμε την αγνοιά μας γενικώς. Εύχομαι σε όλους καλό Σαβ/κυριακο με υγεία!!! Ο πρώτος ανώνυμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί αγαπητοί ανώνυμοι συλλαβίζετε ΑΝΩΝΥΜΑ ; Ποιός ο λόγος ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν φέρει καμμία ευθύνη το διαδίκτυο. Απλώς συλλαβίστε επώνυμα πρώτε ανώνυμε και τότε θα αρθεί κάθε άστοχη εναλλαγή μεταξύ Πολυτεχνείου και Οδυσσέως. Και όλα θα βαίνουν ορθώς. Τόσο εύκολα.
Και δε συλλαβίζουμε την άγνοιά μας αλλά στοχεύουμε άθελα στη Μεγάλη μας ''Αθανασία''.