Ιδού τι άλλο γνωστοποιεί ο κ. Αντώνης Σαμαράς: «Το υπέρτατο μνημείο του αρχαίου κλασικού πολιτισμού αποκτά το δικό του Μουσείο – επιτέλους! Σε δύσκολους καιρούς, οι άνθρωποι αναζητούν σύμβολα να κρατηθούν. Και η έναρξη λειτουργίας του Μουσείου Ακρόπολης είναι ένα τέτοιο σύμβολο στους σημερινούς δύσκολους καιρούς. Ενα πολιτισμικό σύμβολο που συνοψίζει ταυτόχρονα την Αισθητική του Λόγου» κ.τ.λ., κ.τ.λ.Μήπως χάσαμε τα μέτρα και τα σταθμά; Μήπως διογκώνουμε την αξία ενός κτίσματος για να φανούμε μέγιστοι εμείς, που απλώς έτυχε να είμαστε οι εγκαινιστές, δίχως να έχουμε καμιά σπουδαία συμβολή έως την επικοινωνιακώς αποδοτική στιγμή της κορδέλας; Ας προσπαθήσουμε να ξανασκεφτούμε τα πράγματα, απεγκλωβισμένοι, όσο είναι δυνατόν, από τη γοητεία των κεφαλαίων, που αναλαμβάνουν να διαλαλήσουν ότι εδώ μιλάμε για βαρυσήμαντα πράγματα. Αν η έναρξη λειτουργίας ενός Μουσείου, η αναγκαιότητα, αλλά και η ποιότητα του οποίου δεν βρίσκει σύμφωνη όλη την αρχαιολογική και εν γένει την επιστημονική κοινότητα, είναι ένα τόσο σπουδαίο σύμβολο, τότε τι είναι ο Παρθενώνας και με ποιες λέξεις θα τιμήσουμε τη δική του αίγλη όταν η αμετροέπειά μας βιάζεται να ξοδέψει σε άλλα εγκώμια αυτές που θα του ταίριαζαν; (Οσον αφορά την επίσης συμβολική Ολυμπία, αφότου η νήπια πρόνοιά μας επέτρεψε να καεί, κάηκε και η πολλή μας όρεξη να της αφιερώνουμε ασυγκράτητο τον στόμφο μας και όχι από την ντροπή παρά από τον φόβο ότι θα σηκωθούν καταπάνω μας οι μαυρισμένες πέτρες του ιερού χώρου).
Παντελής Μπουκάλας Από την "Καθημερινή" της 21/6/2009
Φυσικά και δε χάσαμε τα μέτρα και τα σταθμά γιατί μέτρα δεν είχαμε ποτέ σ' αυτό το πάντοτε ετεροθεσμιμένο μόρφωμα . Απλώς διατηρούμε αυτή τη σχιζοφρενική (α-)συνέχεια άπό την αρχαία Ελλάδα στο Βυζάντιο και από εκεί στο σύγχρονο Νεοελλαδικό κρατίδιο. Οι απόγονοι του Αριστοτέλη και του Περικλή είναι οι ίδιοι μετέπειτα Βυζαντινοί ετερόνομα θεσμοθετούντες και νομολογούντες καθώς και οι σημερινοί λαμπροί νεοέλληνες του φραπόγαλου και της χυδαιότητας , αν δεν καταλάβατε. Οπου δηλαδή και αν κοιτάξετε γύρω σας βλέπετε τους επιγόνους της Αθηναικής Δημοκρατίας με την Espresso στο χέρι (όχι τον καφέ espresso αλλά την εφημερίδα ντε...) και τα Rayban στα μάτια (και μέσα σε κλειστούς χώρους παρακαλώ !) για την αποφυγή της UV ακτινοβολίας. Οπου κι αν περιφέρετε το βλέμμα σας θα δείτε τους συνεχιστές του Αριστοτελικού έργου και της Σωκρατικής διαλεκτικής να χρησιμοποιούν πενήντα λέξεις όλες κι όλες και να έχουν άποψη επί παντός επιστητού. Μα και βέβαια όπως λέει και ο Χρ.Γιανναράς : Bάλτε τον μέσο διανοούμενο Γραικό της σήμερον ή τις πολιτικές σας ηγεσίες να απαντήσουν στο ερώτημα: γιατί ο Παρθενώνας είναι σημαντικότερο έργο τέχνης από τον πύργο του Aϊφελ – μετρήστε αν έχετε το κουράγιο, το μέγεθος της κατά κεφαλήν πολιτιστικής και μορφωτικής σας υπανάπτυξης. H φιέστα των εγκαινίων καλύπτει την πλήρη αμάθεια της κοινωνίας των κορδελο-ασχημονούντων και την ουσιαστική πρόταση που κομίζει ο ίδιος ο Παρθενώνας. Γιατί πάντοτε '' η γυαλιστερή ποπλίνα κρύβει κάποιο έκζεμα'' που μας καταθέτει τόσο σοφά ο Αλμπέρ Καμύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή