Διάβαζα ένα πικρό κι εύστοχο για τις μέρες, σχόλιο του Δημήτρη Μεντεσίδη στην εφημερίδα «Πρωινός Λόγος» παραμονή της 25ης Μαρτίου, για το πως ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ο Θρυλικός ήρωας ζητιάνευε κάθε Παρασκευή στον ιερό ναό της Ευαγγελίστριας
στον Πειραιά. Η αρμόδια αρχή μάλιστα η οποία χορηγούσε τα πόστα στους
επαίτες (ήταν τόσοι πολλοί που ζητιάνευαν μόνο μία ημέρα της εβδομάδας)
είχε ορίσει για τον ήρωα –επαίτη μια θέση κοντά στο σημείο όπου
βρίσκεται σήμερα η Εκκλησία τηςΕυαγγελίστριας και του επέτρεπε να
επαιτεί κάθε Παρασκευή. Και κατέληγε το σχόλιο «Δεν είναι έργα του
σήμερα μόνο, λοιπόν, κάποια φαινόμενα. Αυτή ήταν πάντοτε ηψευτοελλάδα του βρόμικου χρήματος, των ρουσφετιών και των πολιτικάντηδων».
Η πόλη της Κοζάνης δεν θα επέτρεπε ποτέ τέτοια πράγματα διότι γνωρίζει να τιμά τους ήρωές της. Ετσι λ.χ τον εν λόγω Νικηταρά του έχει αφιερώσει δύο δρόμους στη μνήμη του. Εναν στο όνομα Νκηταράς και τον άλλο με το όνομα Νικήτας Σταματελόπουλος. Απο την πολύ συμπάθεια που του έχει και από τη συνακόλουθη παχυλή άγνοια των εντεταλμένων υπηρεσιών, όπως και των εμβριθεστάτων συμβούλων τους περί των πνευματικών κι ιστορικών ζητημάτων της πόλεως.
Την αύριον άλλωστε, που μνεία θα ποιούν της εξεγέρσεως του 1821, όλο το ψευτοσόι της κρατικής γραφειοκρατίας θα καταθέτει στεφάνια και στην προτομή του ποιητού και ιατρού Γ. Σακελλάριου στην πλατεία, κορδωμένοι ως γύφτικα σκεπάρνια (όπως κάνουν κάθε χρόνο οι ανοήμονες), ο οποίος συμμετείχε ...ενεργά στον αγώνα του ‘21 ως ιατρός του Αλή Πασά και των άλλων πασάδων της εποχής.
Πίσω δε ακριβώς από τις προτομές ένθα θα εξαπολύονται ακάθεκτες προς τα
άνω οι επιμνημόσυνες δεήσεις, θα λικνίζονται τα αυτοκινητάκια, οι
ρινόκεροι και τα άλλα κουνιστά παιχνίδια με τα οποία κατέλαβε την
πλατεία ο Ομέρ Περιπτεράς εις δόξαν θεού πατρός, αμήν!
Περιττεύει κάθε έπαινος δια το ''εύστοχον'' και''πνευματώδες'' του κειμένου όπως επισης και διά το αληθές-κωμικοτραγικόν του παρακειμένου, όπισθεν και πέριξ του αγάλματος του Γ.Σακελλάριου, μηχανοκίνητου και κυκλικώς περιστρεφομένου ρινοκεντρικού ζωολογικού κήπου. Οντως η πόλη τιμά τους ενεργά.... συμμετέχοντες στον αγώνα του 1821 ήρωές της.
ΑπάντησηΔιαγραφή''.....Χάλευε ο Αρμασμπέρης και η συντροφιά του να κάμουν τον Λασσάνη συνταματάρχη και διαμαρτυρήθηκα κι έμεινε. Τους βαθμούς τους δώσαν των ληστών και οι αγωνισταί μείναν δυστυχείς. Παρουσιάστηκα και μίλησα αυτά του Βασιλέως και τόδωσα και την αναφορά μου και του έλεγα του Βασιλέα, δια τον Λασσάνη, τις μεγάλες κατάχρησες οπούκαμεν αυτός και οι συντρόφοι του κι αφάνισε την πατρίδα, και του Σπυρομήλιου τούδωσε τη Λιβαδόστρατα εις την Φήβα κι άλλα. Τον έβγαλε τον Λασσάνην από την ΄κονομίαν και τον έβαλε εις την λογιστική ΄πιτροπή με βαριόν μιστόν να διορθώσει τις κατάχρησες, αυτός τις δικές του και των φίλωνέ του - και οι αγωνισταί και χήρες των σκοτωμένων κι αρφανά παιδιά των κι εκείνοι οπού θυσιάσαν το δικόν τους στα δεινά της πατρίδος ας γκεζερούν εις τους δρόμους ξυπόλητοι και ταλαιπωρημένοι κι ας λένε ψωμάκι.''
Απαντα Μακρυγιάννη, κεφ.3&4.
Ή ο Μακρυγιάννης λοιπόν ήτο ψεύτης ή ο Λασσάνης κλέφτης.Και τούτο κατατίθεται κατόπιν εμβριθούς μελέτης (πέραν των Απάντων του Μακρυγιάννη) του πονήματος του Κυρ. Σιμόπουλου '' Ιδεολογία και Αξιοπιστία του Μακρυγιάννη'' εκδ. Ερμής/1986. Να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν επίσης η αμφισβήτησή μου στο πρόσωπο και την αξιοπιστία των εκάστοτε μινίστρων επί των οικονομικών και όλων των εθνικών ηρώων,από της επαναστάσεως εως την σήμερον όπως και η προς τους Τρώας φίλα προσκείμενη θέσις μου. Το αποδεικνύει άλλωστε και η ονοματοδοσία του μονάκριβου υιού μου με το όνομα του υιού του βασιλέως Πριάμου(δηλαδή Εκτωρ). Αμήν