O,τι απόμεινε
Ι
Τα παιδιά μας έφυγαν-καιρός ήταν-
Μετρούμε σαν φιλάργυροι το βιός μας
Διάδρομοι έρημοι κάμαρες άδειες
Πόρτες κορνίζες για προγόνους
Κι ό,τι απόμεινε απ' την καρδιά μας
ΙΙ
Μειωμένα φως τηλέφωνα νερό
Στη λαϊκή κάθε δεκαπέντε
Δυό νοματαίοι ξεγελούμε τον καιρό
Κι ο κόσμος μας στο παραπέντε
Τάσος Πορφύρης
στο περιοδικό “σημειώσεις”
τχ. 65, Ιούλιος 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου