Επαναλήψεις

Πίναξ: "Φυσικός χυμός με κινητό"

Ηλιε ήλιε αγκαθωτέ

Μου ήρθεν η όρεξη γνώσιν να λάβω περί του τοπικού εκλογικού μας διαπράγματος (βαρέθηκα έως σιχαμάρας το τόσον ερωτικό εκλογικό κλίμα της Τουρκίας) και έλαβα θέσιν σε παγκάκι της πλατείας που αράζουν οι απόμαχοι ή οι στερημένοι εργασίας υπερήλικες και μη, όπως και τα θηλάζοντα και μη νήπια μετά των οικιακών βοηθών και ηρωικών γιαγιάδων. Γινόταν ομιλία πολιτευτού και οι υπηρεσίες του είχαν ήδη στήσει το ευπρεπές λιτό τσαντήρι του δίπλα από το ναό. Αυτός ωραίος ωραίος μετά από συμφωνημένο κάλεσμα ετέρας ωραίας δωδεκάποντης προσήλθε στη σκηνή από τη μεριά του καναμπαριού όπως ο σεφερικός «πραματευτής που ήρθε από τη Σιδώνα χωρίς να φοβηθεί το θυμωμένο Ποσειδώνα..» Ο δικός μας τη βροχή που μας γυρόφερνε. Τα μεγάφωνα σταμάτησαν τα πράσινα εμβατήρια. - Γεια σας.. - Καλώς τον «Εμπρός εμπρός για μια Ελλάδα ελεύθερη σοσιαλιστική ο πράσινος ήλιος μας οδηγεί» το μεγάφωνο. («Ηλιε ήλιε αρχηγέ» Ωχ, ο νεομάρτυς Διονύσιος που εορτάζει σήμερα ξεμύτηξεν ένδον). Το διακύβευμα των ημερών η φράση πασπαρτού, η πάντοτε κι αέναη Αλλαγή. «Ο Κόσμος θέλει πολύ πολύ την Αλλαγή» είπε ο ρήτωρ πολιτευτής. Ολα καλά πράσινα και άγια σε ένα γκρίζο εντελώς ανθρώπινο τοπίο ακροατών εθελοντών της κακουχίας. Ομως κάτι με απασχολούσε. Η Αλλαγή κι ο Ηλιος της ότι ήδη δύο πολιτικοί σχηματισμοί περί αυτών ανδρουλακο-τσι(π)ρίζουν. Ζήτημα 1ον «Ηλιος κόκκινος ζεστός στάθηκε στην κάμαρα μου κ.λπ κ.λπ.»! Ζητούμενο 2ον «Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα (πόσο σίγουρα;) ναι...» Αδιάφορος αυτός έδυε.

Μαντατοφόροι

Την επαύριον ήρθαν οι μαντατοφόροι/ από του Καβάφη και του Ρίτσου τις κρυψώνες/ Φορούσαν μαύρες καμπαρδίνες/ ότι η άνοιξη αυτή ήταν συνεχώς υπό βροχήν/ Αφησαν τα επίσημα δελτία καιρού / Αντάλλαξαν 2-3 υπηρεσιακές κουβέντες/ Με τους εκπροσώπους του άλλοτες μας/ Κι απήλθαν/ Τότε, σύννους εννοείται,/ Κάθισε στην πλατεία του ποιητή / Να συζητήσει κάποια θέματα / με τους άλλους του εαυτούς που παράστεκαν./ αναποφάσιστοι ψηφοφόροι στην ουρά/ Ακούστηκε η καμπάνα του εσπερινού/ και την άραξε στο ημίφως του κλιτους / κι αλάφρωσε σχεδόν/ από πάθη ανθρώπινα και λάθη ορθογραφικά.

ΕΝΤΙΜΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Η γλάστρα από τη χτεσινή γιορτή «Μαρτυρίες» Σειρά πρώτη Δεύτερη έκδοση 1970 ο καφές σε ήπια σύνθεση ΕΝΤΙΜΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ Ολη νύχτα κουβέντιασαν, οργίστηκαν, διαπληκτίστηκαν/ προσπάθησαν με πάθος κ’ ειλικρίνεια να βρουν κάποιο συμβιβασμό/ ή κάποιο χωρισμό· ταπείνωσαν και ταπεινώθηκαν· μετάνιωσαν/ για το χαμένο χρόνο-ανόητοι· πέταξαν τέλος τα ρούχα τους/ κι απόμειναν ωραίοι, γυμνοί, εξευτελισμένοι κι απροστάτευτοι/ Χάραζε. (Γ. Ρίτσος)

Μετά την ήττα

Ήθελα τ αποτελέσματα να ρθουνε όπως ήρθαν αλλά όταν φτάσαν μελαγχολησα. - Ε όχι κι έτσι … «Ύστερα απ την πανωλεθρία των Αθηναιων στους Αιγος ποταμούς και λίγο αργότερα/ μετά την τελική μας ήττα -πάνε πια οι ελεύθερες κουβέντες μας…/ βαριά σιωπή στην Αγορά και κατήφεια … Γ. Ριτσος. (Μετά την ήττα )

Εψηφίσαμαν

Εψηφίσαμαν ήπιαμαν συζητήσαμαν στο καφενείο της Κατερίνας παρά τον ολοκάθαρον λάκκον και υπό τον πλάτανο της Δημοκρατίας στη Λευκοπηγη. Αναμένουμεν… και κατά τα έργα τους κι αλληλούια …

Εκτός

Εκτός από τις εκλογές υπάρχουν και οι τρόποι γνώσης και απόγνωσης και οι τόποι του χρόνου και της ζωής πάνω στην πέτρα απλωμένοι

Αύριο αύριο

Aύριο αύριο λοιπόν/ για μιαν Ελένη/ που άλλοι τη λεν πολιτική αυτοδυναμία/ κι άλλοι αισθηματική αδυναμία/ (με το πουκάμισο ανοιχτό...)/ Σημ. "Πάνω στα τετράδια του σχολείου γράφω τ' όνομά της..." Π. Ελυάρ

Αλμπατρος

Τους μη έχοντες έλπιδαν εκλογής πολίτες συμπαρίσταμαι/ Που εντούτοις με αδοκιμη αισιοδοξία το άπιαστο νοτιζουν/ με κάτι ελπίδες ξέφτια (λες;)· δίπλα τους ευχετης ισταμαι/ Καββαδία ναυτικούς και Μποντλέρ αλμπατρος θυμίζουν …