Εικόνα αχειροποίητη

Με τη λήξη του 2022 συν θεώ φέραμε σε εκδοτικό πέρας την Παρέμβαση (σύνταξη, εκτύπωση, διανομή). Καλή χρονιά, λοιπόν, εις όλους. Κι όπως γράφει κι ο Αλεξ Ππδ.: “Εικόν’ (α)χειροποίητη/ μες στην καρδιά μου σ’ είχα/ κι είχα για μόνο φυλαχτό/ μια της κορφής σου τρίχα/ … Στα μάτια τα ψιχαλιστά/ πωχ’ έρωτας καρτέρι,/ πόσο μεθύσι μέθυσα/ ένας Θεός το ξέρει.”/

Δώσε κ.λπ.

Δώσε Θεέ μου απο κάτι να πιαστω/ απόψε που η απουσία με θεριζει/ Σταυρουδάκι στο λαιμό θα κρεμαστω/ και μόνο ο αέρας σου θα με θροιζει…/

Μικρούτσικος

Ηταν ο μόνος ίσως υπουργός με άποψη για τον πολιτισμό την εποχή του εκπασοκισμού του τόπου. Αναπληρωτής αν και στην ουσία Υπουργός (επί Μελίνας Μερκούρη) εμπνεύστηκε και έθεσε σε εφαρμογή το Εθνικό Πολιτιστικό Δίκτυο Πολεων. Σ’ αυτό εντασσόταν με προγραμματικές συμβάσεις μεταξύ Υπουργείου και Δήμου πόλεις που ασχολούνταν με ένα αντικείμενο τέχνης, γραμμάτων και πολιτισμού. Η Κοζάνη εντάχτηκε από τις πρώτες με το θέμα το βιβλίο και την ανάγνωση της, μεγίστης Βιβλιοθήκης της, ένεκεν. Συστήθηκε τον Ιούλιο του 1995 το Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης και η Κοζάνη για λίγα χρόνια ήταν η Πόλη του Βιβλίου! Μέρες δόξας και λόξας. Σε μια επίσκεψη του στη Βιβλιοθήκη υπέγραψε πάνω στο σιντί του, αλλά πρωτίστως υπέγραψε ανεξίτηλα στη σκέψη και στην καρδιά μας ο Θάνος Μικρούτσικος που σαν σήμερα λένε πως πέθανε, το 2019, αλλά όχι εντελώς αφού μας υπάρχει πάντα παρότι «στενεύουν τα περάσματα κι οι φίλοι μας φαντάσματα...» κ.λπ.

Αρπα...

Στην άρπα των μαλλιών σου αναριπιζομαι/ Γιορτή μου που στην αύρα σου ξαναοριζομαι

Τράπεζα Πειραιώς και νήσων

Με τη λήξη του εκδοτικού ενιαυτού-ηδη κυκλοφορεί το τχ. 211-212 της «Παρέμβασης» έριξα μια δειλή ματιά στο λογαριασμό συνδρομών της στα ΑΤΜ της Τραπέζης Πειραιώς και νήσων. Διαθέσιμον υπόλοιπον 1, 31 ευρώ δηλαδή και δηλονότι θέλουμε ακόμα 1198, 69 ευρώ δια τα εκτυπωτικά. Λέω να ζητήξουμε δημόσια 1 ευρώ από όλους τους συνδρομητές της, για να συνεχίσουμε απερίσπαστοι την έκδοση. Το έκανε κι εκείνη η καλή δημοσιογράφος, η οποία δεν πλήρωνε κανένα χρέος της και ζήτηξε 1 ευρώ από έναν έκαστον νεοέλληνα για να ξαναπάρει πίσω το σπίτι της. Τι είναι 1 ευρώ; Το γεγονός μου θύμισε το κινηματογραφικό συμβάν στην ταινία L’ AVENTURE C’ EST L’ AVENTURE του Κλοντ Λελούς όπου η γλυκιά συμμορία των Λ. Βεντούρα, Ζακ Μπρέλ, Τζόνι Χαλινταίη κ.α. απήγαγαν τον Πάπα κι απαίτησαν από έκαστον Ρωμαιοκαθολικό πιστό το 1 ευρώ της εποχής εκείνης δια να τον απελευθερώσουν. «Χριστούγεννα Αη Βασίλης Φώτα» και η επαιτεία είναι μια νόμιμη εορταστική συνθήκη την οποία μετέρχονται χωρίς αιδώ πολλοί, σύλλογοι λαογραφικοί, κόμματα και φυσικά οι «θρηνητικοί» επαγγελματίες επαίτες του δρόμου. Γιατί όχι κι ημείς. - Υγιαίνετε... Υ.Γ. Στην Τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ οι λογαριασμοί: 5275-054645- 080 EUR και GR55 0172 2750 00527505 4645 080 (η συνδρομή 20 ευρώ)

Λέξεις...

Λεξεις αγαπημένες -τι λέω- ηγιασμενες/ σας ξαναβρίσκω κάθε πρωινό των Χριστουγέννων / Και καταλύω μαζί με το αντίδωρο / «Κι επηγεν ν ασπασθη και να λαβη το αντίδωρον»/ Πρόσωπα επι χαρτου παλαιου/ ο γερο Νταραδημος, ο γερο Κονομης/ η Ντελησυφερω/ ο παπά Μανώλης κι ο γιος του Αλέκος / (ο μέγας Αλέξανδρος θέλω να πω)/ δηλαδή και δηλονοτι/ - Μυστηριον ξένον…/

Η γέννηση υπό του κυρίου Κώστα Ντιο

Ηγουν πιναξ ασπρόμαυρης υφής/ Ο Ιωσηφ συννους ως ο σκεπτόμενος του Ροντεν/ (Και πως να μην είναι)/ Ο γεννηθείς σε στηθη λευκά σαν γάλατα/ Της Αειπαρθένου ροφών ζωη/ Σεληνη πλήρης ημερών/ 2γδυμνα δέντρα χειμώνας άλλωστε/ Αλλά τι τα περιγράφω τα βλέπουμε/ Δόξα και ο εκ του του Κ Ντιο τεχθεις Σωτηρ…/

"Θάλασσα πότε θέλει"

"Θάλασσα πότε θέλει" ξαναδεί τον Πύργο Ουρανουπόλεως/ τον Αθω, τα βαθιά νερά στο λιμάνι, τους Μικραγιαννανίτες/ μαζεύει ο καιρός μένει ο φόβος για ταξείδια εκτός πόλεως/ άδειες φωλιές ρημάζουν στην ψυχή ευλογημένες σκήτες/

Λόγος υπέρ ακροατηρίων ...

Με όλους τους τύπους και ...υπογραμμούς εγένετο στο Λαογραφικό Μουσείο η τελετή παρουσίασης του βιβλίου «Επισκέπτης από τα δυτικά: Μέρες και νύχτες της Θεσσαλονίκης» εκδ. Παρέμβαση. Κι ήταν μια όμορφη βραδιά. Στους ναούς το ευλαβές εκκλησίασμα, όπως και στις πνευματικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις το εν επιγνώσει ακροατήριο είναι η πιο ενδιαφέρουσα παράμετρος. Στους πρώτους ο προεστώς της θείας λειτουργίας (αλλά και οι άγιοι ψάλτες, επίτροποι και κανδηλανάπτες) και στις εγκόσμιες εκδηλώσεις οι αρμόδιοι λόγου και τέχνης, είναι κάπως εξ επαγγέλματος ή εκ φιλικού ή άλλου καθήκοντος μέτοχοι του διαπράγματος. Ομως το εκκλησίασμα ή το ακροατήριον εθελοντικά και εκ καλής προαιρέσεως προσέρχεται και πρωταγωνιστεί στην ιεροτελεστία της θείας ευχαριστίας ή της Ιεροτελεστίας της Ανοιξης (του Ιγκόρ Στραβίνσκι) ή στα μουσικά ενσταντανέ του Π. Δημόπουλου στις «30 καρέγλες» του ή στην βραδιά παρουσίασης βιβλίου, καλή ώρα όπως εψές 19 Δεκ. που μιλούσαμε για τις νύχτες και μέρες της Θεσσαλονίκης κι εόρταζεν συμπτωματικώς η αγία Θεσσαλονίκη (αγνώστου έτους μαρτυρήσεως, το γκουγκλ δεν μας το λέει). Οι ευλαβείς πιστοί στους ναούς ή οι αισθαντικοί θεατές στα ακροατήρια είναι αυτοί που αξίζουν πρώτοι το «εύγε, εύγε» του ξθ’ (69) ψαλμού. Το πάω γύρω γύρω ενώ πρέπει ευθέως να ευχαριστήσω το πολυπληθές ακροατήριον της βραδιάς που έγινε η παρουσίαση του βιβλίου κατά πρώτον λόγο και δεύτερον την κ. Δότα Σαρβάνη γλυκυτάτη ποιήτρια εκ Φλωρίνης, τον κυρ’ Αντώνη Παπαβασιλείου πολυδιανοούμενο Γρεβενών, την κ. Δήμητρα Καραγιάννη συγγραφέα κι εκδότρια που είχε την επιμέλεια του βιβλίου και της βραδιάς, οι οποίοι στην κυριολεξία ...μου έδωσαν και κατάλαβα τι έγραψα σ’ αυτό το βιβλίο. Ασπαζόμενος άμφω ολους «Δεύτε τας χείρας κροτήσωμεν» των Χαιρετισμών δι’ αυτούς.

Ανακοίνωση

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου μνήμη Αγίας Θεσσαλονίκης (σύμπτωση κι αυτή) και ως επισκέπτες από τα δυτικά θα μιλήσουμε για μέρες και νύχτες της Θεσσαλονίκης. Λαογραφικό μουσείο ώρα 7 το βράδυ. Στο λογειον Αντώνης Παπαβασιλείου πολυλογιος εκ Γρεβενών και Δοτα Σαρβανη Ποιητρια εξαιρετική εκ Φλωρινης. Συντονίζει Δημητρα Καραγιαννη . ΥΓ Μάσκα κι όχι μάσκαρα, προσώπου προαιρετική

Χωρίς λόγια

Πρώην Μόστρα

Απέναντι από την αλλοτε Μόστρα για να σε ξαναζήσω / τωρα το κομμωτηριον Βερόνικα περιποιείται γυναικεία μαλλιά / Τα «Παλιμψηστα» του Π. Δημοπουλου παλεύω να κατανοήσω/ με ένα καπουτσίνο με καρδιά έστω και διχως αγκαλιά/

30 + 3 καρέγλες

Οι 30 καρέκλες συν 3 πολυθρόνες Επιτέλους! Εστω και σε μια οιονεί κανονικότητα. Με την λήξη της εορτής Ανδρέου και του ημερολογιακού Φθινοπώρου, βρεθήκαμε βράδυ στο μουσικό καθίδρυμα του Παναγιώτη Δημόπουλου, όπου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων με τίτλο "30 καρέκλες» (+ τρεις πολυθρόνες) τόσες χωράει η αίθουσα, διεξάγονται συναυλίες «εις πείσμα» (ποίων ποιού ποιάς κ.ο.κ) αλλά σίγουρα υπέρ των λίγων εκλεκτικών, ωραίων, τρυφερών ακροατών (με μάσκες οι περισσότεροι). Η υπ’ αριθ. πρωτ. 8/2022 εκδήλωση είχε ως θέμα τον κ. Μπάμπη Τσινικοσμάογλου σε ένα ρεσιτάλ πιάνου – λίαν γνωστού έξοχου δηλαδή πιανίστα, στην πόλη και στον μουσικό διάκοσμό της. Αίθουσα λιτή, πιάνο επιβλητικό κι επί τοίχου κρεμάμενος παλιός Παγκόσμιος χάρτης πολιτικός για τα τυχόν ταξείδια στα οποία σε πάει η Μουσική. Ο Πιανίστας (α, τι ωραία θύμηση εκείνος ο κινηματοργαφικός «Πιανίστας»)- ζούσε την εκτέλεση των έργων, όπως είναι το δέον για κάθε «εμπαθή» καλλιτέχνη, διεξήλθε αισθαντικά του Μπαχ το «Ιταλικό κονσέρτο», του Μπετόβεν τη «Σονάτα σε φα ελάσσονα έργο αρ. 57», του Σούμπερτ τη «Σονάτα σε λα ελάσσονα» αλλά και «4 πρελούδια» της κοζανίτισσας γλυκιάς κυρίας Αγνής Δαδαμόγια. Λαμπρά και φωτεινά όλα. Αλλά τι αισθαντική γιάφκα είναι αυτή του Π.Δ. από την οποία εκπορεύονται τόσον επιθετικά ωραία μουσικά συμβάντα σε καιρούς γκρίζους ,δύσκολους, άγριους δυσκοίλιους! Ακούγαμε χωμένοι ή αφημένοι στις εικόνες που δημιουργούσε η μεγάλη μουσική και ο ωραίος καλλιτέχνης ή με αυτή αυτοσχεδίαζεν ο καθένας τους δικούς του κόσμους, τις φυγές, τις διαφυγές, τα όνειρα, τα περασμένα, τα ξεχασμένα, τους έρωτες, αγάπες πόνους... Περί την 10ην αναχωρήσαμε. Εριχνε μια χαμηλότονη ωραία βροχή. Κρύο είχε αρχίσει ‘Εμπαινε ο χειμώνας...