Ιδίοις αναλώμασιν

 Tραβώντας μπροστά τα πίσω σώματα των βιβλίων
χύθηκε στα πόδια μου να πω, αντί έπεσε,
ένα «Ιδίοις αναλώμασιν» ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
(τρόπος εκδοτικός που στην πράξη λίαν καλά γνωρίζω)
Την εφρόντιζεν ο ωραίος ποιητής Ανέστης Ευαγγέλου
που απέθανε εντελώς 30 Απριλίου 1994
ανήμερα α΄ και β΄ αναστάσεως που εόρταζε...
Στη Θεσσαλονίκη του 1985 μαζευτήκαν
σ΄ εκείνη τη μικρή κιβωτό όλοι οι ακριβοί της
(οι περισσότεροι δε ζουν αλίμονον). 

«Τέλος ριχτήκαν λιμασμένες και του λιάνισαν
τα κόκαλα κι ηδονικά τα τραγανίσαν
ως το μεδούλι κι έγλειφαν το χυμένο αίμα
μην απομείνει τίποτε να τον θυμίζει πια.

(Και όλο αυτό στη γλώσσα τους το λένε αγάπη) (Α.Ε.)

Ματαιότες

Από το «Δεν άνθησαν ματαίως» της Φραγκισκης Αμπατζοπούλου
 στη φετινή μάταια ανθοφορία της άνοιξης. Γράφει ο Μάρκος Μέσκος:

... όταν ανθίζουν οι οξιές βουνά και σύννεφα τριανταφυλλένια
μα Θεέ μου τόση αλλοπαρμένη ανθοφορία τόσο ανιδιοτελής
σαμπως απλήρωτοι λογαριασμοί της άνοιξης χρόνια και χρόνια τωρα...

Ανωφελή πλέον ερωτήματα δια τον Ιωακείμ – ανδριάντα…

Στο περιθώριο των θριαμβευτικών, λυρικών ή κι οργίλων τοποθετήσεων για τον ανδριάντα που πρόεκυψεν εν μέσω κορωνοϊου κ. α δαιμόνων, μας έρχονται κάποιες, κάπως αιρετικές σκέψεις, (μπορεί και να σφάλουμε, αλλά απ’ ό,τι διάβασα γράφω και κρίνω) τις οποίες καταθέτω, όχι για να λάβω απαντήσεις που προφανώς δεν περιμένω, πέραν των συνήθων ανώνυμων ημισχετλιαστικών σχολίων, αλλά βάζοντας για συζήτηση, μετά από έρευνα φυσικά, κάποιες πτυχές του βίου του.

1. Ο μητροπολίτης στερήθηκε του θρόνου του από την Σύνοδο της Εκκλησίας το 1945 με την κατηγορία εγκατάλειψης του ποιμνίου του σε καιρό πολέμου και σε συνθήκες κατοχής. Αντ’ αυτού ο τότε φλογερός αρχιμανδρίτης Αυγουστίνος Καντιώτης έσωσε την πόλη από την πείνα με τα συσσίτια που σύστησε, ο δε άλλος Ιωακείμ – Λιούλιας, εμαρτύρησεν.

2. Ο μητροπολίτης κατά την διάρκεια της ποιμαντορίας του στην Κοζάνη ελειτουργήθη σε όλα τα πολιτικά δόγματα: δημοκρατίας, δικτατορίας, βασιλείας, αριστεράς, συμπεριφορά που ονομάζεται και καιροσκοπική.

3. Οσο ζούσε στην Αθήνα σχολάζων επίσκοπος πλέον βρήκε καταφύγιο σε ένα σωματείο συντηρητικών αρχών των «Φίλων του Λαού» στο οποίο και άφησε την περιουσία του (μεγάλη σε ακίνητα στην Αθήνα). Στην Κοζάνη άφησε την ιερατική στολή του και κάποια ασήμαντα βιβλία.

4. Ποιά η δράση του στο βουνό (και πού) πέραν του «ευλογητός» στην έναρξη των συνεδριάσεων της ΠΕΕΑ;

5. Ποιά η συμπεριφορά του μητροπολίτη της μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, στα γεγονότα με τους παραδοθέντες εκατοντάδες κατοίκους των χωριών Οινόης, Βαθύλακκου, Ροδίτη κ.α που ανήκαν στην ΠΑΟ και σε άλλες αντικομμουνιστικές οργανώσεις και που κατηγορήθηκαν για δοσιλογισμό. Ενώ περίμεναν να δικαστούν από την νόμιμη κυβέρνηση, εκτελέστηκαν σε μια νύχτα από τον ΕΛΑΣ. Εις μάτην ζητούσαν από τον μητροπολίτη τους, τη χριστιανική συνδρομή για τη σωτηρία τους.

6. Ο μητροπολίτης απεχθανόταν την Κοζάνη, το γράφει σε επιστολές του, δεν άντεχε η πληθωρική του προσωπικότητά στον περιορισμένο της χώρο, ήθελε με κάθε τρόπο να φύγει απ’ αυτήν, να γίνει Θεσσαλονίκης (ήταν εκεί στην απελευθέρωσή της εν αναμονή, κι όχι στην απελευθέρωση της Κοζάνης που ήταν η έδρα του) ή και αρχιεπίσκοπος αν επικρατούσε το ΕΑΜ, όπως πίστευε, όταν βγήκε στο βουνό.

7. Ο μητροπολίτης Ιωακείμ (Αποστολίδης) ήταν μια εκρηκτική κι αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που δεν τον χωρούσε ο μικρός τόπος και ο τρόπος του. Με θετικά κι αρνητικά στοιχεία προσέγγιζε περισσότερο σε πολιτικό παρά θρησκευτικό ηγέτη. Με βίο καθόλου συμβατικό αλλά ταραχώδη δεν κατάφερε τελικά να ενώσει το ποίμνιό του. Είχε κάποιο κοινωνικό και θρησκευτικό έργο το οποίο όμως δε μπορεί να συγκριθεί με εκείνο πολλών από τους προκατόχους του. Δεν ήταν ο ήρωας της πόλης για να σηματοδοτεί με την ανάγλυπτη υπερμεγέθη παρουσία του την ιστορία της στο άλλοτε και στο τώρα της. Μια λιτή προτομή στον αύλειο χώρο του επισκοπείου ήταν αρκετή μαζί με την προτομή του Μητροπολίτη Διονυσίου (ούτε συζήτηση για πνευματική σύγκριση μεταξύ τους).

Περί του Ιωακείμ…

To 1993 δημαρχούντος του κ. Πάρη Κουκουλόπουλου μπήκε το ζήτημα της τοποθέτησης στην κεντρική πλατεία του μεγαλοπρεπούς ανδριάντα του μητροπολίτη Ιωακείμ (Αποστολίδη) μια εκρηκτική αλλά και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα) πνευματικού ηγέτη του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ, όπως έγραφε μαρμάρινη πλάκα πάνω στον τεράστιο μαρμάρινο λίθο που τον στήριζε. Η «Παρέμβαση» έκδοση γνώμης τότε, πήρε θέση από την αρχή. Αναπτύχθηκε στις σελίδες της έντονος διάλογος από συμπολίτες υπέρ ή κατά του ανδριάντα στην πλατεία. Αυτός στήθηκε και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ξαναφτιαχτεί η πλατεία, διελύθη στα βασικά του μέλη και παρέμεινε επί μακρόν μαζί με τις άλλες προτομές σε εργοτάξιο του Δήμου. Τώρα ξαναμπαίνει ζήτημα να ξαναστηθεί αλλά και το που. Ο Δήμος αποφάσισε να κάνει παρέα στους 44 εκτελεσμένους κοζανίτες στην περιοχή Νταμάρια στην Παναγία, η αντιπολίτευση διαφωνεί και σιγάθεν τοποθετούνται πολίτες και φορείς. Κατά την γνώμη μου εκεί είναι τρόπος θυσίας των κοζανιτών κι όχι ανάτασης κι αντίστασης που σηματοδοτεί ο ανδριάντας παρά τη «σοσιαλιστικού ρεαλισμού» μνημειακή σύνθεση που ήδη υπάρχει, - δεκάδες μη πω εκατοντάδες παρόμοιες υπάρχουν ανά το πανελλήνιον, απότοκες ενός αισθητικού και πολιτικού κομφορμισμού που επικρατούσε εκείνη την εποχή με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης. Όμως ας μην υπάρξει βιαστική απόφαση ας ξανασυζητηθεί το θέμα άλλωστε η κορωνοιο-επικαιρότητα άλλες προτεραιότητες έχει. Νομίζω πως η δημοτική αρχή θα βρει την κατάλληλη λύση στο θέμα.

Στο Γιάννη Καραχισαρίδη

Ησουν αμετάκλητα Ολυμπιακός
αλλά και στο θέατρο ολυμπιονίκης
Τωρα στην αγαθή μνήνη ως εικός
Γιάννη, αλησμονήτε, ανήκεις...

Ανασκαφές

 Για τη Σαντορίνη έγραψες «βγήκες από σωθικά βροντής
Αλλά εσυ σήμερα βγήκες από τα σωθικά μια βιβλιοανασκαφης

Ιστορίες καθημερινής Γουάϊ- Φάιφονικης (WI - FI) ημιτρέλας

Στις 12 Μαϊου 2019 Κυριακή με λεωφορείο κατέβηκα στην Αθήνα λίαν πρωί ίνα παραστώ στην ετήσια Γ. Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων. Περιηγήθην 5 ναούς ορθρινούς με πρώτο της Αγίας Ειρήνης (αχ, Σάμη αλησμόνητε…) και παρέστην στη συνέλευση ως έδει. Περί την 2ην απογευματινήν στη στάση αγίου Κωνσταντίνου, πρωτεύουσα πλατεία της προσφυγιάς, μετανάστευσης, κλεψιάς και παγκοσμίου ελεεινοσύνης, να πάρω το 51 να με φέρει στο ΚΤΕΛ στον Κηφισό δια την επιστροφήν. Στο αστικό στη σκάλα, κάποιος μου έβαλε χέρι στη τσέπη του σακακιού, που ανέμιζε ανέμελα κι αθώα ως ο επαρχιώτης κύριός του, και απαλλοτρίωσε το κινητό μου, ένα άιφον 4. Σε δύο λεπτά αντελήφθην την κλοπή. Πάγωσα, ίδρωσα, αλλοφρόνησα τα ‘βαλα με τον διπλανό. - Κλέφτη του αγρίεψα. –Τι λες ρε πατριώτη (μλκ είπε από μέσα του).- Μου πήρες το κινητό – Ασε μας ρε ψάξε με. Ημικατέρρευσα. Με κοιτούσαν με οίκτο. Στην πρώτη στάση ένας μελαμψός πετάχτηκε έξω. Ητο ο κλέπτης. Ζεματίστηκα, ζήτησα συγχώρηση από τον διπλανό κ.λπ. Τηλέφωνα απελπισίας από τους καρτοθαλάμους του ΚΤΕΛ. Γύρισα κάποτε. Τότε ήταν που πρότεινα στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς τροπολογία στον ποινικό νόμο: «Θάνατος στους κλέφτες κινητών αλλά με αναστολή».
Αφού για ένα μήνα είχα στην υπηρεσία μου κινητό της γενιάς των αντρόιτ δεν το συμπάθηξα ποτέ, ξαναγύρισα στο πάθος. Αϊφον 6s. Όλα καλά άρα. Ενόμιζα. Σε λίγο καιρό διέγνωσα πως ήταν αδύνατο να συνδεθώ με το WI FI του γραφείου και του σπιτιού μου με πάροχο τo ναυάγιο της σίτα και την νυν πολύφερνη βόνταφον. Ο δικός μου πάροχος (τι γελοία λέξη) είναι Κοσμοτέ. Χιλιάδες προσπάθειες. Εγινα χλεύη των κινητών. Οποιος ερχόταν σπίτι ή γραφείο, έμπαινε από τη σκάλα κιόλας, στην υπηρεσία αυτή. Τυχαίως συνδεόμουν μόνον σε μια γείτονα καφετέρια, σε ένα καφενείο στο χωριό και περνώντας έξω από το Δημαρχείο που το είχε φρι.
Απευθύνθηκα στον κύκλο των φίλων. Γνώμες πολλές αποτέλεσμα 0. Ο Δημήτρης του έκανε εργοστασιακή επανεκκίνηση! Τα έσβησε όλα και το έφερε στην εντελώς παρθένα κατάστασή όπως το αγόρασα από μαγαζί των Αθηνών κι όχι από γύφτο. Ηρθαν όλα όσα του έλλειπαν εκτός της δυνατότητας του ρημαδοWI - FI. Αυτού που ακόμα και το πλέον ασήμαντο κινητό απολαμβάνει. Απευθύνθηκα στη πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή των παρόχων μου. Απειρα τηλέφωνα μηδέν εις το πηλίκον (πηλίκιο που έλεγε ένας πρωθυπουργός μας). Κατέφυγα στη δευτεροβάθμια επιτροπή βοήθειας της Απλ στην Αθήνα. Εκατοντάδες τηλεφωνοδιασκέψεις («η κλήση σας καταγράφεται κ.λπ) υποδείξεις, νουθεσίες. Σήκωσαν τα χέρια. Τέλος είπαν θα πάνε την υπόθεσή μου στην Αμερική στην εκεί εδρεύουσα ανωτάτη επιτροπή επιδιορθώσεων.
- Ορίστε τι απασχολεί τον δόλιο ενώ η ανθρωπότης κορωνοϊοκαίγεται...
Ναι αλλά ενώ όλοι μαθαίνουν, διαβάζουν, αγωνιούν, επικοινωνούν ατελώς μόνον αυτός εγώ πληρώνω την κάθε μου λέξη, σκέψη, εικόνα, γραφή κι ανάγνωση…
Σας προλαβαίνω: σε τι δεν πρόσεξα;
ΥΓ. Υπάρχει μήπως καμιά σκέψη επ’ αυτού;

Αναγνώσεις, διαγνώσεις, απογνώσεις...

Τετάρτη της Διακαινησίμου εβδομάδος (κατάλυσις πάντων)…
Στην αρχή της Ραψωδίας Ω της Ιλιάδος ο Αχιλλέας σέρνει το νεκρό του Εκτορα πίσω από το άρμα του γύρω από τον τάφο του Πατρόκλου.
« …Οπίσω από το αμάξι
σφικτόδενε τον Εκτορα συρτόν και αφού τρεις γύρες
ολόγυρα τον έσερνε στου φίλου του τον τάφον,
εις την σκηνήν του ησύχαζε, κι επίστομα στο χώμα
τον άφηνεν…»
*
Κι ὡστόσο ὁ λάκκος ἤτουν ἕτοιμος. Κι ὁ Κουκουλιώτης, ἀκουμπώντας στὸ φτιάρι, εἶπε τῆς γυναικός του:
- Βάλ’ το πίστομα μέσα! ( Κ. Θεοτόκης «Το πίστομα»)
*
Τη Μ. Πέμπτη με τα 12 Ευαγγέλια το 12ο τελειώνει «…οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τὸν τάφον σφραγίσαντες τὸν λίθον μετὰ τῆς κουστωδίας…» Από το φοβο των μαθητών του Ιησού. Η λεξη κουστωδία στα παλιά μας χωριά ήταν η πικροχαρμόσυνη είδηση για το τέλος της πολύωρης ακολουθίας της Μ.Π.
Πίσω στα μυθο-ιστορικά χρόνια του Ομήρου.
Οι Τρώες μέσα στην πόλη τους βάζουν φρουρά στον τάφο του Εκτορα δια το φόβο των Αχαιών...
« Κι αφού τάφον εσήκωσαν με χώματα εκαθόταν
Φύλακες, απ’ τους Αχαιούς το μνήμα να φρουρήσουν…»
4 στίχους παρακάτω τελειώνει η Ιλιάδα (μτφρ Ι. Πολυλάς).

Συγκινητικά παράλληλα των ημερών των αναγνώσεων (των απογνώσεων) και των τηλεοπτικών ακολουθιών.

Τα πολυβολεία

Κατά προτροπήν του μικρού Μ επήρα έναν ...ανηφορισμον προς το λόφο των Αγίων Σαράντα από Μ. Περδικάρη και πλατείας Μ. Αναγνωστακη. Εκεί και τα πολυβολεια του. Είναι μάλλον από την περίοδο του εμφυλίου. Οι γύρωθεν λόφοι της πόλεως είναι γεμάτοι παρόμοια. Στην πόλη δεν έγιναν μάχες τότε και τωρα φαντάζουν διατηρητέα μνημεία ενός δύσκολου καιρού. Μήπως η πόλη να τα φροντίσει ορισμένως ως καταθέσεις αναίμακτης ευτυχώς εμφύλιας μνήμης.

Για την ημέρα της 21ης Απριλίου κ.λπ

Είναι μια αυτοσχέδια ευχετήρια κάρτα για το Πάσχα των φυλακισμένων στην Κέρκυρα (1972). Ο ποιήσας(;) Κώστας Πύρζας, απόγονος του μακεδονομάχου και συντρόφου του Παύλου Μελά Λάκη Πύρζα, καθηγητής αγγλικής στο ΑΠΘ και μεταφραστής (μετέπειτα διηύθυνε το βιβλιοπωλείο Κοτζιά επί της Τσιμισκή) ήταν δεσμώτης της χούντας εκτίων ποινή 5 χρόνων φυλάκισης για τη συμμετοχή του στη Δημοκρατική Αμυνα Θεσσαλονίκης (Παύλος Ζάννας, Γιώργος Σιπητάνος, Στέλιος Νέστορας, Κώστας Πύρζας, Σωτήρης Δέδες, Αργύρης Μαλτσίδης). 'Εγραψε για αυτά που έζησε μια λιγοσέλιδη λογοτεχνική και ιστορική κατάθεση με τίτλο: «Μνήμης μονοπάτια». Οι καταστάσεις δεν μας επέτρεψαν να το εκδώσουμε· όπως και την αφήγηση «Δώστε τη χούντα στο λαό της» ημέτερον σχεδίασμα μικροϊστορίας με τα γεγονότα τον πρώτο καιρού της δικτατορίας στην Κοζάνη. Αλλά θα τα προσπαθήσουμε…

«Χιόνι μυροβόλο της άνοιξης»

 Δευτέρα του Πάσχα κι «Εξοχική λαμπρή» του Ππδ έξοχη: «...ηκούετο πως ο παπα Κυριάκος ούτος είχε τη συνήθειαν ν' αποσωνη τα παιδιά εις τους κόλπους των μητέρων των ενοριτισσών του. Αλλά τούτο το έλεγαν οι αστείοι ή οι φθονεροι και μόνον οι ανόητοι το επίστευον. Ο εφημέριος ούτος, ως οι πλείστοι του γνησιου ελληνικού κλήρου πλην μικρού ελευθεριασμου, ητο κατά τα αλλα άμεμπτος»
Και παρακατιων:
«Γλυκείαν και κατανυκτικήν Αναστασιν εν μέσω των ανθούντων δένδρων υπό ελαφράς αύρας σειομένων ευωδών θάμνων και των λευκών ανθέων της αγραμπελιάς «beige odorants du printemps” ηγουν «Χιόνι μυροβόλο της άνοιξης» του Ουγκό...

"Το ψωμί -και το κρέας- ειναι στο τραπέζι.."

 Πρώτη φορά χώρια, οι μεγάλοι στη Λευκοπηγή οι μικροί στην Αμυγδαλεών στην πόλη, ημείς εις Περδικάρη και πλατεία Αναγνωστάκη. Αφού δεν μπορούμε αλλήλοις περιπτυξωμεθα τοτε ας συγχωρήσωμεν παντα ( πλην ιού) τη Αναστασει...

Διαλογος

 Όλα καλά λοιπον: όλα!...θα δούμε ίσως μπορεί
Είπε το κουδούνι στην κατω άπ την κορομηλιά τουλίπα
Απολείπομενοι του χωριού με την γλυκειαν θαλπωρή
Αληθώς ο Κύριος ! Είπα...

Πριν από φέτος

Ανέβαινε στο Ξενία να βρει την πασχαλιά
που ξαναμμένη τον περίμενε κάθε χρόνο
Υστερα στην Αποκαθήλωση για το «Σε τον αναβαλλόμενον»
Οι γύρωθεν επιτάφιοι της πόλεως τον χαιρετούσαν
και στο χωριό για τος «Δος μοι τούτον τον ξένον»
το μηδέοτε ακουόμενον ...
***
Σήμερα άνοιξα τη "Διαγώνιο" του 1960 τχ 1
Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Γ. Ιωάννου
κι ο Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου που έγραφε:

Σημ: Τα έργα είναι από τη σειρά "Τα κατά Κ. Ντιο πάθη)

τεύχος 196-197

Συν Θεώ και πλην κορωνοϊό ετοιμάσαμε την Παρέμβαση τχ. 196-17. Μαζί με την ένδοξον Ανάσταση περιμένουμε και την ένλοξον, για τις συνθήκες που ζούμε, εκτύπωσή της...
Εντός της, και δια μια πρώτη γνώση, περιέχονται κατά σελίδα :
1. Γ. Χουλιάρας ποίημα
2. Χλόη Κουτσουμπέλη ποίημα
3. Β.Π.Κ. Ενδόδημα κι αποικιακά...
12. Π. Β. Πάσχος 2 ποιήματα
13. Κ. Θ. Ριζάκης 6 ποιήματα
15. Αναστασία Γκίτση ποίημα

Μετά το 5ο Ευαγγέλιο...

Σχέδιο από τα Κατά Κώστα Ντιο Πάθη

Μετά το 5ο Ευαγγέλιο απόψε στην τηλεόραση θα στηθώ
«Το σήμερον κρεμάται» κ.α. ν’ ακούσω και να αισθανθώ.

Οι ακολουθίες στον άδειο ναό ακούγονται ωραία νομίζω
αντιλαλούν οι ψαλμοί ανέρχονται σαν του Αβελ τον καπνό
σε Υπολογιστές, κινητά μηνύματα ισότιμα αναγνωρίζω
κατάνυ(οι)ξη, την δε απουσία κηρίων & κυριών προσπερνώ

Ημερολόγιον μιας αθέατης Μ. Ε. Απριλίου

Αλλοτε...

Κυριακή των Βαϊων Παναγία Βοήθεια στα ΚΤΕΛ φυγής κι επιστροφής
Μ. Δευτέρα Αγιος Γεώργιος στον έρημο Στρατώνα του Α’ ΣΣ
Μ. Τρίτη Αγιος, καθεδρικός, Νικόλαος
Μ. Τετράδη Μέγα Ευχέλαιον στη Μονή Ζιδανίου με τον Θδρ. αντάμα. Βράδυ Αγιος Νικόλαος
Μ. Πέμπτη Αγιος Δημήτριος στην ενορία της ψυχής μας
Μ. Παρασκευή Αποκαθήλωση (Ν. Καρούζου) άγιος Νικόλαος, Επιτάφιος Τίμιος Πρόδρομος Λευκοπηγής
Μ. Σάββατο «Ανάστα ο Κύριος» Αγιος Νικόλαος», και κυρίως Ανάσταση στη Λευκοπηγή Τ. Πρόδρομος
Κυριακή πορεία μέσα στην Ανοιξη και δίπλα στο νερό
καθώς «Σου ’ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν την ψυχή σου...»

Η νυν Μ.Ε. επί της οθόνης...

Απόψε μετά τις 9...

 Κύριε η εν παρά πολλές αμαρτίες περιπεσούσα γυ(μ)νη
Τωρα με τη λαμπρόφορεμένη στολή της ψυχής σε ανυμνεί

Αθύρματα...

 Κάναμε σχέδια επι χάρτου μικρά μεσαία ή και μεγάλα
μελαγχολούσαμε αισιοδοξούσαμε κυριαρχούσαμε στη μέρα
εν θλίψη ή χαρά ανεβοκατεβαίναμε του βίου μας τη σκάλα
Τα βλέπανε θεός κι ιός, γελούσαν. Α! Αθύρματα του αέρα...

Ανοίγουμε το Χάρτη (hartismag.gr) και ταξιδεύουμε εγκλωβισμένοι έστω...

Κυριακη Βαϊων κι ανευ κλάδων

Χρόνια αμεταλαβος δε νήστεψα δεν εξομολογηθηκα μπορώ να κοινωνήσω:/
- Κάτσε κάτω άνοιξε στόμα δεν πρόκειται ακοινώνητο(ε) να σ΄ αφήσω...
Κυριακή των Βαϊων 2012 αλλά εφέτος όχι

Ο σύντροφος

 Απόμαχος της μέρας ή της ώρας σε μια καρέγλα αερίζεται
ο σύντροφός μου που με τυλίγει στης ασφάλειας το θολάμι
φέρει το σχήμα του είναι μου εκεί κι η ψυχή μου ελλιμενίζεται
είμαστε ένα κορμί παυ άγεται και φέρεται στον άνεμο καλάμι

Φρουροί

Ερήμην μας πρασινίζουν τα χωράφια στο χωριό
νερά χύνονται άδολα άτρωτα στο κορωναϊριο
Καμπαναριό του 1917 πλάτανος άδηλου χρόνου
Φρουροί αγάπης ξεχωρης κι ενός πάθους αχρονου

Κυριακή Ε' των νηστειών

Δεν είναι ότι μας λείπει ο ναός
πρωί Κυριακής Ε των νηστειών Μαρίας όσιας Αιγυπτιας
(Υπήρξε η κατασκεύασμα ήτο
του Αγίου, εννοείται, πατριάρχου Σωφρονίου
που έγραψε η διηγήθηκε την ιστορία.
Του Λακαριερ πιστεύω την αφήγηση
«Δευτε τας χείρας κροτησωμεν»
Δεν τολμάς να προσευχηθείς στο θεό
έχει τόσους πολλούς να φροντίσει η σωφρονίσει...
- Είναι και που δεν έχεις το αντίδωρο
Να το μοιραστείς μ αυτούς που μοιράζεσαι τη ζωή
«Κλεισμένες ολες οι εκκλησίες οι ψυχοπλαστρες στη χώρα/
Ότι έξω κυκλοφορούν χιλιαδες άρματα ιό-δρεπανοφόρα...»

ΣΩ-ΒΕ

 Στο στρατό λεγεταιΣΩ-ΒΕ σωματική βελτίωση μετά καψονιών Στις μέρες μας έχει κωδικό 6 ηγουν άσκηση σώματος μετά κατοικιδίου · Επειδή φόβος φυλαει τα έρμα σώματα μας λεω να κατέβω στο οικόπεδο μπροστά από το σπίτι μας μια ζωή «άκτιστον» αρα « φως» δι ήμας. Πατων 6 στο κινητο να πλακωθώ εις γυμνασιν σώματος φορων μάσκα σοφιστηκε. Θυμάμαι ασκήσεις από το δημοτικό που εκφωνούσε ο δάσκαλος « προεισαγωγικον άλμα στον τρίτο χρόνο κάθισμα βαθύ» «διαστάσεις εκτάσεις διαστάσεις αναστάσεις κρούση των παλαμων άνω μεσολαβη ατενως επίκυψη προσοχή κλπ
Όσοι με βλέπουν θα λεν κουνώντας το κεφάλι
-πάει ο Καραγιάννης την ψώνισε και πάλι...

Ακομα τούτη την άνοιξη

 Εβγήκα (δήθεν) για φαρμακείο
Κι επίσκεψη στην Παρέμβαση Χ.Μουκα 1
-Άντε μου λέει τι κάθεσαι ποτέ θα εκδοθούμε
Η άνοιξη με ορμηξε από παντού
Κόντεψα να λυγισω ν αφεθώ
Στο γλυκό πένθος των ημερών
Παραφραζω Δ Σολωμο κι Ελεύθερους πολιορκημενους
«Άνοιξη κόψ του τραγουδιού τα μαγια με βία
Γυναικών αντρών παιδιών μη κόψουν την ανδρεία»
Να συγκρατηθούμε να ανασυγκροτηθουμε
Να κλειστούμε και με ακόμα πιο πολυ θερμη
Στις οικείες αγκαλιές να διαχυθούμε...

Ακόμα αυτή την άνοιξη κορονωιοραγιάδες.

Αφεση...

Mουστάκι 10 ημερών τα γένια 8
Πρεσβυωπία 2,5 Γυαλιά 3 ευρώ
Και ζωή είναι 7 φορές να πέφτεις και να σηκώνεσαι οκτώ...

Εις μνημην...Μ Γλ. 1922 - 2020 (30 Μαρτίου)

Οταν πριν λίγα χρόνια παρουσιάσαμε το δίτομο έργο το για την Εθνικη Αντίσταση
σχέδιο Γ. Κόλλα