Σιωπή...

 Ιωσήφ του μνήστορος σήμερα στην εκκλησία και το εορτολόγιο. Αυτού που όταν αντιλήφτηκε "τι παίζεται" πείστηκε δε και από άγγελον Κυρίου κατ' όναρ, εσιώπησεν. Λένε πως αν η σιωπή θα είναι η γλώσσα του μέλλοντος αυτός θα είναι ο πρώτος "ομιλητής" της.

Η νέα Π κι ο παλιός λογαριασμός

Κάποιοι φιλότιμοι κι αισθαντικοί συνδρομητές της «Παρέμβασης» καταθέτουν τη συνδρομή τους σε έναν παλιό λογαριασμό της «Π» τον οποίο δεν χρησιμοποιούμε πλέον ότι τον έχει κατάσχει ο Υπουργός Οικονομικών και δίνει τα ευρώ, ό,τι αρπάξει δηλαδή, στον Υπουργό όπλων κι αυτός με τη σειρά του στον Πρωθυπουργό επί τω τέλει να διατηρηθούν στην κυβέρνηση όσο μπορούν. Μα από εμάς εξαρτώνται; Ναι και από εμάς που πληρώνουμε την άγρια εισφορά αλληλεγγύης κ. λπ.

Καθώς εορτάζει το γιαπράκι

Σήμερα στην Κοζάνη είναι γιορτή του "γιαπρακιού
«Μάνα, βαστούν τα γιαπράκια σαράντα μέρες…»
Από τη συλλογή διηγημάτων ΕΝΩΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ εκδ. Γαβριηλίδης (2018) απόσπασμα από τη διήγηση «Μάνα, βαστούν τα γιαπράκια σαράντα μέρες…» που στηρίζεται σε μια αφήγηση του κ. Γιάννη Πλόσκα - τουπίκλην Γιαντς τσ' Λένκους.
............

Παραμονές

Η παραμονή μας μάζεψε ενωρίς
γύρωθεν από τα επίκαιρα βιβλία των ημερών
Αλεξ. Ππδ δηλ. αλλά και Τ. Κ. Παπατσώνη ποιήματα
«Χριστουγεννιάτικη αγρυπνία»
"Κατά τη γέννησιν του Κυρίου"
«Τα καπηλειά»
Στο σπίτι αχνίζαν αρωματικές αίσθησες
αφού «Στα τζάκι βράζαν τα σαρμάδια»
Φλυαρήσαμε συλλογιζόμενοι κι αναστοχαζόμενοι
ως τα μεσάνυχτα που έγραψε 25 η νύχτα
και τέλειωσαν οι αγρυπνίες των Χριστουγέννων
άρχισεν δε η επίσημη εορτή.
«Ποιμένας ταπεινότατος κι όχι αυλητρίδα εταίρα
και θεάρεστη και συνετή κάμνω του αυλού μου χρήση»

Επήρα το αναμμένο φαναράκι
της μνήμης και χωρίς χιόνια στο καμπαναριό
εβγήκα να με χτυπήσει λίγο τ’ άγριο αεράκι
και τράβηξα για το παντοτινό της νοσταλγίας χωριό.

Ο πλάτανος γυμνός αγέρωχος γέρο χρόνος φτυστός
κι ελλείψει φάτνης δε βρήκε μέρος να γεννηθεί ο Χριστός

Τα 400 βιβλία

400 ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΜΑΤΣΕΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ
Τετρακόσια βιβλία συγκεντρώθηκαν για την Παιδιατρική Κλινική του Μαμάτσειου Νοσοκομείου, στο πλαίσιο της δράσης που διοργανώθηκε από το περιοδικό Παρέμβαση και το ΣΥΝ- Βιβλιοπωλείο. Παραδώσαμε τα βιβλία σήμερα στον Αναπληρωτή Διοικητή του νοσοκομείου, κ. Τόλιο Σπ.
Τα βιβλία θα χρησιμοποιηθούν από παιδιά που νοσηλεύονται, κατά τις ημέρες των γιορτών, αλλά, επειδή ο αριθμός τους ήταν μεγαλύτερος από τον αναμενόμενο, θα γίνει και μία μόνιμη Δανειστική Ββλιοθήκη στην Παιδιατρική Κλινική.
Κάθε βιβλίο γράφει μία ευχή για τα παιδιά που νοσηλεύονται. Ευχαριστούμε πό καρδιάς όσους συνέβαλαν με την ευγενική προσφορά των βιβλίων τους...
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

Σκηνές από την ωραιότερη ημέρα του χρόνου

 
* Στην τηλεόραση ένας στρογγύλος κι εντελώς ενήλιξ τύπος ασπάζεται ένα γελοίο στρουμφάκι το οποίο ονομάζει αη Βασίλη και ζητά την ευχή του να ‘χει. Ας την έχει. Εν τω μεταξύ στους ναούς διαβάζεται η λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, ναι Αυτού την ευχή του να ‘χωμεν μάλιστα, και δεν το λέμε εξ ονοματολογικής ιδιοτελείας.
* Η τριμελής πρωινή παρέα που μας είπε ολόκληρον της ημέρας το τραγούδι δεν παρέλειψε τη στροφή "Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε...» αυτή δηλαδή που με συγκινεί άχρι δακρύων εσωτερικής κλαύσεως...
ΥΓ. Ο,τι δεν μου φέρει ο αη Βασίλης απ’ αυτά που του παρήγγειλα θα τα πάρω από το Public είπε ο Μ. κι ησύχασε.

Φαρμακολύτριας

Φαρμακολυτρίας, λέγαμε, άνοιξα τον Γ’ των Απάντων Του τόμον
Αγίας Αναστασίας Μαχούλας στον ερειπιώδη ευκτήριόν της οίκον
Με μάγια, γοητείες, μεθοδείες πονηρές που φέρνουν ήπιον τρόμον
καθώς ψάχνεις της αλύσεως του τρόπου σου τον χαμένον κρίκον

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Μάριου Κυπαρίσση – Μώρου

«Πέρα από τις ισχνές αγελάδες"

Μελετήματα για την ποίηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου

Ομιλητές

Μαρία Ιατρού Επίκουρη καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας ΑΠΘ

Γιώργος Δελιόπουλος φιλόλογος, ποιητής

Βασίλης Μητσικάκος Μεταπτυχιακός φοιτητής Συγκριτικής λογοτεχνίας (Σορβόνη Paris IV)

Συντονίζει η φιλόλογος – συγγραφέας Δήμητρα Καραγιάννη

Νέο κτίριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης

(στο Αναγνωστήριό της)α

Πέμπτη, 20 Δεκεμβρίου 2018 ώρα 20.00

Διοργανωτές : Παρέμβαση, ΣΥΝ-Βιβλιοπωλείο, ΙΑΝΟΣ

Το βιβλίο και τα σιντί

-“Ο κόσμος, λοιπόν, γεννήθηκε για να καταλήξει σ’ ένα βιβλίο” είπε ο Μαλαρμέ ή και σε 4 σιντί

Από τα "Διασωθέντα της Παρέμβασης κειμήλια"

Είμεθα στο ΜΙΕΤ Θεσσαλονίκης. Στα χαρτόκουτα με τις προσφορές. Επιτυχία. Η εικόνα του τεύχος είναι μιας πανέμορφης νεαράς που την επαύριον της φωτογραφίσεώς της έγινε μοναχή. Αυτά στην πόλη της Αι-Κατερίνης παλιά. Είναι και εξώφυλλο ποιητικής συλλογής του κυρ' Αντωνίου Κάλφα (γεν. του Κάλφαντος) "Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια" στις εκδ. Παρέμβαση. Ποίηση υψηλών προδιαγραφών μόνον δι' ολίγους...

Αναγνώσεις, διαγνώσεις, απογνώσεις

 Πως το έλεγε ο Γκαίτε στο «Φάουστ»:
«Αχ, σπούδασα φιλοσοφία/
Ιατρική και Νομική/ και δυστυχώς Θεολογία/
Με επιμέλεια μοναδική/ και να ‘μαι τώρα παρά το ζήλο/
Μωρός σαν της οξιάς το ξύλο ...»
Κατόπιν διαβάσματος εννοείται, πολύ.
Εγώ μόνο της Νομικής, κι αυτά λειψά,
τα γράμματα τα επιστημονικά και κόλπα επήρα·
σε άλλα εχώθηκα και χάθηκα οριστικά.
Ομως καιρός των χονδρών Βιβλίων και ρούχων
που μας σκεπάζουν κουβέρτες μαλακιές
σαν τις παντοτινές αγαπημένες.
Χριστούγεννα άχιονα αλλ’ αναγνωστερά
μετρώ τις σελίδες – ράγες στις οποίες ταξιδεύω:
«Ερασιτέχνης Επαναστάτης» Απ. Δοξιάδη
«Το όνειρο της κόκκινης καμάρας» TSAO HSUEH-CHIN
«Πετροκαλαμήθρες» του Παύλου Ζάννα
(30 χρόνια το αναζητούσα και το ηύρα)
«Ημέρες Η’» Γ. Σεφέρη (καμία σχέση με τις πριν)
2733 σελίδες σύνολον παρακαλώ.
Ε και, σάμπως στην πλάτη θα τις πάρω
κι αν με λυγίσουν σε γνώριμα τοπία θα πέσω
θα με καλύψουν όπως το χιόνι τον Μπαρμπαγιαννιό
στον «Ερωτα στα χιόνια» του Αλεξ.Παπαδιαμάντη.

Στη Δ. που σαν σήμερα ξεκίνησε...

Πετροκαλαμήθρα (η) ναυτ. Η πρωτόγονος πυξίς, ο μαγνήτης

...με θεοδόλιχους, εξάντες πετροκαλαμήθρες
και τηλεσκόπια που μεγάλωναν πράγματα
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ: ΤΡΙΑ ΚΡΥΦΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ωσάν Βοριάς αυτή κι εγώ σαν πετροκαλαμήθρα
*
Στη μυστική γαλήνη εγώ στημένος μες στα ρείθρα
Μνέσκω σαν κατά το βοριά η πετροκαλαμήθρα
Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ: Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ

«Αναζητώντας το χαμένο χρόνιο» Μ. Προυστ, 1971 μετάφραση Π.Α.Ζ. εκδ. Ηριδανός. Απόγευμα αγίου Νικολάου 1989 στο Α΄ Πόγραμμα της ΕΡΑ άκουσα την είδηση του αιφνίδιου τέλος του. Μετά για χρόνια αναζητούσα το βιβλίο του Π. Ζάννα: «ΠΕΤΡΟΚΑΛΑΜΗΘΡΕΣ εκδ. Διάττων. Είχα απελπιστεί. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Τώρα μπορώ και να μην το διαβάσω. Δε θέλω να το αρχίσω για να μην το τελειώσω. Θέλω να το υπάρχω συμπλήρωμα στην άλλη Αναζήτηση του όποιου χαμένου χρόνου μας.

190ον τεύχος

Η κυρία φιλόλογος Χριστίνα ποιήτρια Καραντώνη και φωτογράφος εκ Πατρών μέτοχος του 3ου Συμποσίου Ποίησης της Κοζάνης αποπειράθηκε ένα εξώφυλλο του νέου τεύχους της Παρέμβασης που ετοιμάζεται. Το ανακοινώνω προς γνώσιν και δια τα νομίμους συνεπείας.