Γάντια

Μη μπορώντας να φορέσω κάλτσες η μια διαφορετική από την άλλη όπως έκαμνε ο Μπ. Μπερτολούτσι ή μήπως Φ. Κόπολα, φορώ διαφορετικά γάντια αυτόν τον χειμώνα καιρό του 1 ευρώ ένα έκαστο. Εις στάσιν δε Αλεξανδρο-Παπαδιαμαντικήν παρακολουθώ «Του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνουν» ως των «Ερωτ(ων ανυπ)όκριτος» εκ των «Ηδονο(α)βλεψιών» μου.
Α, ναι! Καλή χρονιά εν τούτοις...

Η Συνισταμένη

Το πρώτο μου βιβλίο ‘Περιπλάνηση ένδον» ήταν αφιερωμένο σ’ αυτήν ως η οικογενειακή μας συνισταμένη

Το πρώτο βιβλίο της «Κλεισμένα σε θυρίδες, 25 υστερόγραφα εποχής» είναι αφιερωμένο σ’ αυτόν ως η οικογενειακή τους συνισταμένη.

Διαδοχή γενεών.

Παρα - Μπρεχτικόν

Αυτοί που παραέχουν ψωμί ψηφίζουν για λιτότητα

το δείχνουνε άλλωστε αυτό με τα πόθεν έχη τους
Αυτοί που κυκλοφορούν πουλώντας λαϊκότητα
δείχνουν πρώτη (κι ύστερη;) φορά τα «αίσχη» τους

Ημέρες που μας έρχονται με το 2017
Θα ξαναζήσουμε τις «10 μέρες» του 1917;

Βαρυνθείς και παχυνθείς

Μέρες αργίας από τραπέζι εις Τράπεζα από καναπέ εις κρεβάτι

τις λιπαρέςουδεεβαλεν μ βαρυθυθν  ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ειςφυλι αμακρθοτ κια ρυθνθροφές αλλά και τις εόρτιες σελίδες βαρυνθείς

δεν έβαλεν  αστυνόμον, φύλακαν ουδέ χωρικόν δραγάτη  

έτσι Ροϊδεια ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ειςφυλι αμακρθοτ κια ρυθν "Εν τρυφηλή μακαριότητι και αργίαν παχυνθείς»

Παραμονή, η πιο ωραία ημέρα του χρόνου, όπως λεν..

.Ποτήρι μισοάδειο με διαυγές κόκκινο κρασί, κόκκινο τραπεζομάντηλο, κόκκινο κερί, κόκκινο το γκι και φωτιά (φλόγα) στα κόκκινα. Το μισογεμάτο ποτήρι δεν έχει λεμονάδα αλλά «αρμόζμο» ήγουν αλμυρόξινο παρασκεύασμα κατάλληλον για τα γιαπράκια των ημερών, λίαν χωνευτικόν και ξεμεθυστκόν. Σαρμάδια τα λεν αλλού όπως κι ο παλιός ποιητής και πολιτικός της Κοζάνης Διονύσιος Μανέντης Κεφαλονίτης στο ποίημά του «Κοζάνη»

...........
Στο τζάκι καίνε σιγανά στραβές οι ρίζες τ’ αμπελιού
και με την ίδια τη φωτιά βράζουνε τα σαρμάδια
Από το Φόρο εκεί ψηλά βλέπεις το γέρμα του ηλιού
τ’ Ολυμπου πέρα τις κορφές τα μαγεμένα βράδια

Χριστούγεννα κάπως άκεφα...
(δηλ. τα περσινά θες να πεις είχαν κέφι...)

Τα περιεχόμενα του τχ. 182 της "Παρέμβασης"

1 Γεωρ. Τριανταφυλλίδου Ο Φωτιστής ποίημα 

2 Ν. Κατσαλίδας ποίημα
2 Π. Β. Πάσχος Ζυμώνοντας ποίημα
3 Β. Π.Κ. Ενδόδημα και αποικιακά

Τα λάθη

Τι πιό ειρηνικόν πρωί σήμερα (Ιγνατίου του Θεοφόρου τον οποίο και πρωταθλητή των φυλακών ονόμασαν) με κρύο αστραφτερό να πίνεις καφέ σε παρακείμενον της ‘Π’ καφεχώρο και να κάνεις τις ύστερες διορθώσεις των κειμένων της «Π», κυρίως στα δικά σου λάθη να ενσκύπτεις καθότι είσαι ο πλέον λαθολόγος του περιοδικού. Ηδη αυτό είναι στο τυπογραφείον της άλλοτε Λιθογραφίας Ψαρρά – Αντωνιάδη νυν grafis στη Νέα Ραιδεστό Θεσσαλονίκης που χρόνια μας εκτυπώνει και διοικεί σήμερα επιτυχώς ο υιός Αθανάσιος Ψαρράς.

Κυριακή προ Χριστού Γεννήσεως

Ιωσήφ του μνήστορος γράφει το ημερολόγιο, αυτού του μεγάλου σιωπηλού και σκεπτικού της ιστορίας. Κιχ δεν έβγαλε για ό,τι βίωσε όταν ο Λόγος Σαρξ εγένετο. Στο Ευαγγέλιο της ημέρας μας πέρασαν γενεές 14 και..

( Η εικών από το ναό του οσίου Δαβίδ της Μονής Λοτόμου στα κάστρα της Θεσσαλονίκης)

Κυριακή ΙΑ’ Λουκά

Ηπια η νηστεία 6 ιχθύδια εντός ελαίου παστά

εκ ΣΥΡΟΥ η Κάπαρη και Κρίταμος αφιχθέντες

2 τεμάχια άρτου στη σόμπα ξύλου φρυγανιστά
Τι άλλο, α ναι και 2 - 3 αγαπητικές κουβέντες...

σήμερα και της Μικρής αγίας Αννας

Δηλαδή της πιο αισθαντικής κι άγρια όμορφης, σούδας ή χούνης, του αγίου Ορους με το ωραιότερο μπαλκόνι του αγιώνυμο χώρου (Αρχάγγελοι). Ανεβαίνοντας την τσιμεντένια κλίμακα από τον αρσανά της αγίας Αννας στη μεγάλη διασταύρωση κι ενώ όλοι πάνε σ’ αυτήν, ημείς στρίβουμε δεξιά για τη μικρά μονή της όποιας μετανοίας μας, τη Σκήτη της Μικρής αγίας Αννας (των Μικρογιανναναίων και του Υμνογράφου). Δεν υπάρχει ναός, ναϋδριον, ναϊσκος αφιερωμένος σ’ αυτήν. Είναι απλά γεωγραφικόν τοπωνύμιον..

Αγίου Νικολάου

Ανοιξε ο ορίζων στο ΚΤΕΛ ότι έφυγαν των 4 τα λεωφορεία

προς προγραμματισμένους προορισμούς αλλά και πάλι πίσω
Θες/νίκη, Καστοριά, Λάρισα, Αθήνα καθημερινή βραδυπορία 
Φεύγω μ’ όλους τους επιβάτες αλλά μόνος μου θα γυρίσω.

Ο Λύκος της Αρχαιολογικής Συλλογής Κοζάνης

                                

«Υει μεν ο Ζευς εκ δ’ οράνω μέγας

Χειμών, πεπάγασιν δ’ υδάτων ρόαι.

Χιόνι γιορτή όνι γιορ﷽﷽πατα κεκ δ' ελλασσονε σωροχωρουμε..."ως η ΕΝΟΔΙΑγλαρδιον διοικητικον κι επιστημονικόν πρβσπικόν της Αρχ. υλλογής αλλα κι άγριες φωνές

Κι εγώ ζεσταίνω τα όνειρα

Οπως φτωχοί τα κάστανα

                                       Γ. Λίκος

Ανεβαίνοντας την οδό  Δημοκρατίας (τι κοινότοπη δημοτική ανοησία για όνομαιως﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ι εστω και στιγμαυλκατεβανως την Φον Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαι κεντρικής οδού την οποία πριν λέγαν Βασιλέως Γεωργίου, μαζί με τις ιδεολογικά βλακώδεις οδούς Ειρκης﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ισοδο της Δημοτικης Βιβλιοθησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιήνης, Νίκης, Ομόνοιας, Ηρώων Πολυτεχνείου κ.λπ.κης﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ισοδο της Δημοτικης Βιβλιοθησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιρίχε) και κατεβαίνοντας την Φον Κοζάνη, διασταύρωση με  Φον Καραγιάννη, (δρόμοι καθημερινοί που αγάπησα κι ανεβοκατεβαίνω) έμφρακτη σιδερένια, ανοιχτή αυλή αρχαίων αγαλμάτων με κρατάει στιγμιαίως αλλά και διαρκώς. Ε.﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽σιαστ η αγρύν) παρουσ ιο επησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιίναι η Αρχαιολογική Συλλογή

Η ΔΕΗ τίμησε τον παππού μου, Πάσχο Καραγιάννη, ως τον παλαιότερο λιγνιτωρύχο.

Δεν είναι μόνο που δούλεψε πολύ σκληρά στη ζωή του, σε αντίξοες συνθήκες και δύσκολες εποχές.

Δεν είναι μόνο που τραυματίστηκε βαριά εν ώρα εργασίας και παραλίγο να χάσει τη ζωή του.

Δεν είναι μόνο που μια σφαίρα τρύπησε στον πόλεμο το μπράτσο του.

Δεν είναι μόνο που έβαζε πάντα τους αγαπημένους του πολύ πιο πάνω απ' τον εαυτό του

.Είναι που... είναι ένας από τους πιο καλοπροαίρετους, γλυκούς και σπάνιους ανθρώπους στον κόσμο.

Και δεν το λέω, επειδή είμαι εγγονή του...

ΔΚ

στον Ιανό με 3 πρόσωπα

Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου (Αβακούμ ελάσσονος προφήτου και Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου) στις 7 το βράδυ θα είμαστε στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη ως γνωστόν) όπου μαζί με την Αννα Κουστινούδη  της αγγλικής φιλολογίας και νεοελληνικής λογοτεχνικής κριτικής και τον Λέοντα Ναρ φιλόλογο συγγραφέα θα παρουσιάσουμε το βιβλίο του Μάκη Καραγιάννη «Πόλη χωρίς θεούς», μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

         - Θα πάω...

Και στις φακές...

«...Περιεργάστηκε τις παλιές φωτογραφίες του συγγραφέα, ρώτησε για το «Αριστείον» πούταν σε μια κορνίζα, κι αναρωτήθηκε γιατί εκείνο το δάφνινο στεφάνι, που κρεμόταν στον τοίχο, ήταν μαδημένο. Ο Ξενόπουλος της απάντησε πως οι συγγραφικές δάφνες έχουν μικσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δρότερη αντοχήσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δ απ’ όλα τα πρσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δάγματα του κόσμου τούτου και γι αυτό φυλλορροούν. Κ’ έπειτα, σκύβοντας στο αυτί της, πρσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δόσθεσε με το γαλίφικο του χαμόγελο, πως η κυρία Τίτα το μαδούσε, τ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αγερευευ στφαδουγγρφαικες δόσες φορές μαγείρευε στιφάδο…» (Γ. Βαφόπουλου «Σελίδες αυτοβιογραφίας»