Περι-διαβάσεις πεζών και ποιημάτων τέλος του έτους

Τα διαβάζουμε ή περιδιαβάζουμε τελικά στα βιβλία; Ποιός μπορεί να πει σίγουρα γι αυτό κάτι το οριστικό; Και τα δύο προφανώς κι ανάλογα με τις σχέσεις στις οποίες αφέθηκες ή δέθηκες με αυτά άρα με τον κόσμο τους. Αντιγράφω εαυτόν από τις «Συγκεχυμένες αγάπες» μου: 

    

Αφίξεις χωρίς ήξεις...

Η νέα Παρέμβαση τχ. 165 και η συνοδεία αυτού, μοιράζονται ομού, έρχονται εντός του έτους

Δεν είναι διαφήμιση

- Αλλά τι είναι;

Γιώργος Μπουντιούκος, ένας ευγενής και πολιτισμένος συμπολίτης

Λεπτομέρεια από πίνακα του Κ. Ντιό

Οι στύλοι της ΔΕΗ κυρίως ως προς την καθημερινή ενημέρωση το κοινού είναι αδυσώπητοι. Απαξ κι εμφανιστεί κάποιος εκεί ως εφημερεύων για μια μέρα το πολύ, είναι πλέον μνήμη, ανάμνηση πένθος, λύπη, επίγειον τέλος.

        

Κάτι σαν επιστολή προς κ. Δήμαρχον το νυν σμικρόν ανάγνωσμα

       

Με βροχή, πριν το βραδινό χιόνι, ήμουν και ως «πιστός» ακροατής, Κυριακή πρωί αγίας Αννης, στο ναό του αγίου Κωνσταντίνου κ.λπ, όπου, είχαν πει, πως μετά τη λειτουργία  θα γίνει η εκδήλωση για τον άλλοτε μητροπολίτη Διονύσιο, αλλά ο ιερέας στην απόλυση ανακοίνωσε την 12^η  ώρα ως έναρξη.

Την σήμερον αγίας Άννης

φωτ. Χρ. Λαμπριανίδης

Χτες, Αμβροσίου Μεδιολάνων στη Θεσσαλονίκη

Ευθυμία Γεωργιάδου Κούντουρα

Γιάννης Τσιομπάνος

Γιάννης Βανίδης

ΜΙΕΤ Θεσσαλονίκης και παρουσίαση του λευκώματος του Γ. Τσιομπάνου  "Κοζάνη Οδοιπορικό στο χρόνο" κι εν τω μεταξύ που κοιτάν οι τρεις τους;